Ο Φραντς Μέρινγκ (Franz Erdman Mehring, 1846-1919) υπήρξε ένας από τους γνωστότερους µαρξιστές της "γενιάς" που, στη Γερµανία, διαδέχθηκε τους Μαρξ και Ένγκελς. Υπήρξε δραστήριο στέλεχος του Σοσιαλδηµοκρατικού Κόµµατος (SPD) µε σηµαντικό ρόλο στην προγραµµατική συζήτηση και στον Τύπο του κόµµατος. Το 1914 διαφώνησε µε τους Σοσιαλδηµοκράτες για τη στάση απέναντι στον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο και, προχωρώντας στη ρήξη µε το SPD, ταυτίστηκε µε τη Ρόζα Λούξεµπουργκ, τον Καρλ Λίµπκνεχτ, την Κλάρα Τσέτκιν και άλλους µε τους οποίους συγκρότησαν µαζί την ηγεσία του "Σπάρτακου".
Υποστήριξε θερµά την Οκτωβριανή Επανάσταση και την πολιτική των µπολσεβίκων. Υποστήριξε τη µετεξέλιξη της "Ένωσης Σπάρτακου" σε Κοµµουνιστικό Κόµµα Γερµανίας (KPD) και την ένταξή του στην 3η Διεθνή.
Το 1919, ήδη βαριά άρρωστος, πέθανε δυο βδοµάδες µετά την είδηση για τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεµπουργκ και του Καρλ Λίµπκνεχτ.
Σε αντίθεση µε τη βαθιά εκτίµηση του Λένιν και όλης της "παλιάς φρουράς" των µπολσεβίκων απέναντι στα στελέχη του "Σπάρτακου", η µετέπειτα σοβιετική ηγεσία της σταλινικής εποχής αντιµετώπισε µε βαθιά καχυποψία, ουσιαστικά µε εχθρότητα, τις απόψεις αυτής της ηρωικής ηγετικής οµάδας. Το έργο του Μέρινγκ (όπως και των άλλων συντρόφων του) συκοφαντήθηκε και αποσιωπήθηκε, έχοντας να αντιµετωπίσει τη ρετσινιά του "λουξεµπουργκισµού".
Βιβλίο