ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο Γιώργος Φρέρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει µόνιµα από το 1985.
Πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας Α.Π.Θ. και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων, έκανε τις µεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήµιο "Φρανσουά Ραµπελαί" της Τουρ, Γαλλίας. Υπηρέτησε ως Δάσκαλος γαλλικής γλώσσας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων και ως Καθηγητής Συγκριτικής Γραµµατολογίας στο Τµήµα Γαλλικής του Α.Π.Θ., ιδρύοντας, το 1998, το Εργαστήριο Συγκριτικής Γραµµατολογίας, εκδίδοντας το ετήσιο επιστηµονικό γραµµατολογικό περιοδικό, Δια-Κείµενα,µε άρθρα στην ελληνική, γαλλική, αγγλική, ιταλική, ισπανική και γερµανική γλώσσα, καθώς και την επιστηµονική εκδοτική σειρά "Διακειµενικά". Υπήρξε πρωτοπόρος στα ευρωπαϊκά µεταπτυχιακά προγράµµατα και τα κυριώτερα επιστηµονικά του έργα θεωρούνται:
- Ο "Μισελληνισµός" του Σατωβριάνδου και ο "φιλελληνισµός" του Λαµαρτίνου (στα γαλλικά), 1976
- Ο Πρώτος παγκόσµιος πόλεµος και η εθνική κρίση συνείδησης, στην Ελλάδα και στη Γαλλία, µέσα από το µυθιστόρημα (στα γαλλικά), 1985
- Εισαγωγή στο πολεµικό µυθιστόρηµα, ελληνικό και ευρωπαϊκό (στα ελληνικά), 1992
- Εισαγωγή στη Γαλλοφωνία. Πανόραµα γαλλόφωνων λογοτεχνιών (στα ελληνικά), 1999.
Παράλληλα έχει εκδώσει, τις ακόλουθες ποιητικές συλλογές:
- Λυσίπονοι ρυθµοί, 1984
- Χροναξία, 1987
- Ουλές Ονείρων, 1997
- Ιριδισµοί υποµονής, 2002
- Επιπεδόκυρτα 2006
- Μεταστάσεις στην κοίτη του έρωτα, 2008
- Διαθήκη, 2015.
Ασχολήθηκε και µε τη λογοτεχνική µετάφραση, αποδίδοντας στα ελληνικά: Saint-Exupery, Eugene Guillevic, Leopold Senghor, Jules Supervielle, Ceil Jouanar, Jean Joubert, Frederic-Jacques Table, Louise Labe και δύο ποιητικές συλλογές του Christian Bobin, σε συνεργασία µε τη σύζυγό του, Μαρία Ορφανίδου.
Στα γαλλικά µετέφρασε: Δηµήτρη Χατζή, Μάρκο Αυγέρη, Βασίλη Μάργαρη, Κώστα Βλάχο, Χρυσάνθη Ζιτσαία, Αρχιµανδρίτη Ιερόθεο Βλάχο, Ιεροµόναχο Μωησή, Φρίξο Τζιόβα, Γιοσέφ Ελυγιά και Κώστα Νικολαΐδη.