ΤΙΤΛΟΣ

Στο βιβλίο αυτό καταγράφεται η γνώση και η εμπειρία που προέκυψε κατά τη διάρκεια μιας τετράχρονης ερευνητικής πορείας μέσα στις σχολικές τάξεις, με θέμα την επικοινωνία. Συγκεκριμένα, πραγματεύεται τις μετατροπές της παιδαγωγικής σχέσης, της σχέσης δηλαδή ανάμεσα στο μαθητή και το δάσκαλο, όταν η σχολική τάξη γίνεται από συμβατική, τεχνολογικά αναβαθμισμένη.

Στο πρώτο μέρος γίνεται μια παρουσίαση των διαπροσωπικών και των ομαδικών σχέσεων που αναπτύσσονται μέσα στη σχολική τάξη, με επίκεντρο την παιδαγωγική σχέση. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στο ζήτημα της επικοινωνίας και ειδικά της μη λεκτικής και στη σημασία της για τη σχέση δασκάλου-μαθητή.

Στο δεύτερο μέρος καταγράφονται διεξοδικά οι ερευνητικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι οποίες αποτελούν ένα ιδιαίτερο δείγμα μικτής μεθοδολογίας.

Στο τρίτο μέρος ανιχνεύεται το πώς η αλλαγή στο πλαίσιο, δηλαδή η αξιοποίηση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) στο μαθησιακό περιβάλλον, επηρεάζει τους ανθρώπους, τους ρόλους και τη μεταξύ τους σχέση. Η αλλαγή αυτή συμπαρασύρει τις παραδοσιακές διδακτικές μεθόδους και τους κοινωνικούς κανόνες της τάξης και προκαλεί εκ των πραγμάτων και την αναδιάταξη της παιδαγωγικής σχέσης ως προς όλες της τις πλευρές, τη γνωστική, την κοινωνική και τη συναισθηματική. Παράλληλα διαπιστώνεται ότι η αποτελεσματική παρουσία των ΤΠΕ στη σχολική τάξη προϋποθέτει μιαν ευρύτερη παιδαγωγική θεώρηση, που θα υποστηρίζεται θεσμικά και θα αξιοποιεί τα εγγενή χαρακτηριστικά τους, για μια ολιστική ανάπτυξη όλων των μετεχόντων στην εκπαιδευτική πράξη.

Οι αναγνώστες θα βρουν πιθανές απαντήσεις σε ζητήματα διαχείρισης μιας τεχνολογικά αναβαθμισμένης σχολικής τάξης, θα κατανοήσουν σε βάθος τις προδιαγραφές των σχέσεων στις νέες εκπαιδευτικές συνθήκες και θα αποτιμήσουν τα προβλήματα που δημιουργούν και τις δυνατότητες που προσφέρουν οι ΤΠΕ στην παιδαγωγική σχέση. Πολύ περισσότερο σήμερα που η προσέγγιση του στόχου για το ψηφιακό σχολείο είναι μια διεργασία σε εξέλιξη.