ΒιβλίοΦωτογραφίες από ταινίες που δεν έγιναν
Stills From Unmade Films
Stills From Unmade Films
Φωτογράφος: Ismail Necmi
Επιμέλεια: Samuel Williams
Θεσσαλονίκη
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Αριθμός Έκδοσης: 1
2010
σ. 38
Σχήμα: 24χ30
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
Γλώσσα πρωτοτύπου: αγγλικά
Σημειώσεις: Κατάλογος έκθεσης φωτογραφίας που πραγματοποιήθηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, μεταξύ 4-12 Δεκεμβρίου 2010, στο πλαίσιο του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 5.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 19-01-2011)
Περίληψη:
[...] Η ιδέα γι' αυτή την έκθεση αντλήθηκε από μια εναναλαμβανόμενη παραρήρηση πάνω στη δουλειά του Νετζμί - οι φωτογραφίες του μοιάζουν συχνά με στατικά καρέ ταινιών που δεν έχουν δει ποτέ· είναι λες και γυρίζει ταινίες χωρίς η εικόνα να κινείται. Η έκθεση "Φωτογραφίες από ταινίες που δεν έγιναν", μια συνεργασία του Νετζμί με τον Βρετανο-Αυστραλό συγγραφέα και κάτοικο Κωνσταντινούπολης Σάμιουελ Ουίλιαμς, φαντάζεται τις ακίνητες ασπρόμαυρες φωτογραφίες του έργου του ως στιγμιότυπα ταινιών τις οποίες δεν μπόρεσε να κάνει. Για κάθε εικόνα, ο Ουίλιαμς εισάγει δεξιοτεχνικά ένα απόσπασμα σεναρίου, ένα κινηματογραφικό "κι αν", που δημιουργεί με τις λέξεις έναν παράλληλο στις φωτογραφίες οπτικό συγκερασμό γεγονότων και μυθοπλασίας. Η συνάντηση αυτή, στην όχθη του Βοσπόρου, δύο καλλιτεχνών με διαφορετικές καταγωγές και διαφορετικό αντικείμενο δουλειάς επιτρέπει στο κοινό να ζήσει ενστικτωδώς τον παλμό της δημιουργικής ζωής της Κωνσταντινούπολης, τις τυχαίες συναντήσεις αγνώστων προερχόμενων από διαφορετικές κουλτούρες, και τον διαρκή ρυθμό μιας εν τη γενέσει της πιθανότητας.
(από την εισαγωγή)
[...] Η ιδέα γι' αυτή την έκθεση αντλήθηκε από μια εναναλαμβανόμενη παραρήρηση πάνω στη δουλειά του Νετζμί - οι φωτογραφίες του μοιάζουν συχνά με στατικά καρέ ταινιών που δεν έχουν δει ποτέ· είναι λες και γυρίζει ταινίες χωρίς η εικόνα να κινείται. Η έκθεση "Φωτογραφίες από ταινίες που δεν έγιναν", μια συνεργασία του Νετζμί με τον Βρετανο-Αυστραλό συγγραφέα και κάτοικο Κωνσταντινούπολης Σάμιουελ Ουίλιαμς, φαντάζεται τις ακίνητες ασπρόμαυρες φωτογραφίες του έργου του ως στιγμιότυπα ταινιών τις οποίες δεν μπόρεσε να κάνει. Για κάθε εικόνα, ο Ουίλιαμς εισάγει δεξιοτεχνικά ένα απόσπασμα σεναρίου, ένα κινηματογραφικό "κι αν", που δημιουργεί με τις λέξεις έναν παράλληλο στις φωτογραφίες οπτικό συγκερασμό γεγονότων και μυθοπλασίας. Η συνάντηση αυτή, στην όχθη του Βοσπόρου, δύο καλλιτεχνών με διαφορετικές καταγωγές και διαφορετικό αντικείμενο δουλειάς επιτρέπει στο κοινό να ζήσει ενστικτωδώς τον παλμό της δημιουργικής ζωής της Κωνσταντινούπολης, τις τυχαίες συναντήσεις αγνώστων προερχόμενων από διαφορετικές κουλτούρες, και τον διαρκή ρυθμό μιας εν τη γενέσει της πιθανότητας.
(από την εισαγωγή)
