ΒιβλίοVariations on "Thalassaki"
For Two Guitars
Παραλλαγές στο "Θαλασσάκι": Για δύο κιθάρες
For Two Guitars
Παραλλαγές στο "Θαλασσάκι": Για δύο κιθάρες
Σύνθεση: Leonidas Kanaris
Αθήνα
Παπαγρηγορίου Κ. - Νάκας Χ.
Αριθμός Έκδοσης: 1
2002
σ. 25
Σχήμα: 30χ21
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
Works of Greek Composers
Περιέχει: Ένθετο - παρτιτούρες (12 σελ.) "Variations on "Thalassaki": Guitar 1" και ένθετο - παρτιτούρες (12 σελ.) "Variations on "Thalassaki": Guitar 2".
Τεχνικές προδιαγραφές: ISMN
Κυκλοφορεί
Τιμή: 11.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 09-05-2012)
Περίληψη:
Οι παραλλαγές βασίζονται στο γνωστό νησιώτικο δημοτικό τραγούδι, το οποίο ακούγεται στην
αρχή.
Η 1η είναι ουσιαστικά μια αντιπαραλλαγή, όπου μέσα από ένα είδος Σενκεριανής ανάλυσης και μέσα σε ένα πανδιατονικό φόντο, το τραγούδι είναι αυτό που ακούγεται αναδρομικά ως παραλλαγή. Η 2η παραλλαγή είναι ένα πολυφωνικό επεισόδιο και stretto. Η 3η παραλλαγή είναι ένας σχετικά ελεύθερος θρύνος, που παραπέμπει ηχητικά στο υγρό στοιχείο, δεδομένου ότι τα λόγια του τραγουδιού μιλάνε για τραγικό πνιγμό. Η 4η δημιουργεί ένα χορευτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι αυτός είναι και ο καθιερωμένος χαρακτήρας του τραγουδιού, τελειώνοντας με μία μικρή ανολοκλήρωτη φούγκα, η οποία χρησιμοποιείται για τη μέγιστη κορύφωση του έργου.
Ο κιθάρες χρησιμοποιούν απλόχερα τις ηχοχρωματικές τους δυνατότητες. Το έργο σύντομα θα κυκλοφορήσει σε δίσκο με έργα ελληνικής μουσικής στον οποίο παίζει ο συνθέτης με τον Γ. Φουντούλη. Η 1η εκτέλεση δόθηκε από τους Βασίλη Τιγγιρίδη και Κυριάκο Μητροκώτσα στις 4 Ιουνίου 2000 στη Μουσική Σκηνή Αθηνά.
Οι παραλλαγές βασίζονται στο γνωστό νησιώτικο δημοτικό τραγούδι, το οποίο ακούγεται στην
αρχή.
Η 1η είναι ουσιαστικά μια αντιπαραλλαγή, όπου μέσα από ένα είδος Σενκεριανής ανάλυσης και μέσα σε ένα πανδιατονικό φόντο, το τραγούδι είναι αυτό που ακούγεται αναδρομικά ως παραλλαγή. Η 2η παραλλαγή είναι ένα πολυφωνικό επεισόδιο και stretto. Η 3η παραλλαγή είναι ένας σχετικά ελεύθερος θρύνος, που παραπέμπει ηχητικά στο υγρό στοιχείο, δεδομένου ότι τα λόγια του τραγουδιού μιλάνε για τραγικό πνιγμό. Η 4η δημιουργεί ένα χορευτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι αυτός είναι και ο καθιερωμένος χαρακτήρας του τραγουδιού, τελειώνοντας με μία μικρή ανολοκλήρωτη φούγκα, η οποία χρησιμοποιείται για τη μέγιστη κορύφωση του έργου.
Ο κιθάρες χρησιμοποιούν απλόχερα τις ηχοχρωματικές τους δυνατότητες. Το έργο σύντομα θα κυκλοφορήσει σε δίσκο με έργα ελληνικής μουσικής στον οποίο παίζει ο συνθέτης με τον Γ. Φουντούλη. Η 1η εκτέλεση δόθηκε από τους Βασίλη Τιγγιρίδη και Κυριάκο Μητροκώτσα στις 4 Ιουνίου 2000 στη Μουσική Σκηνή Αθηνά.
Θέματα:
