Βιβλίο
Θανάσης Καλαφάτης
Αθήνα
Θεμέλιο
2014
σ. 192
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-310-377-6
Σημειώσεις: Πρόλογος: Ι. Ασραχάς.
Κυκλοφορεί
Τιμή: 12.78€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 08-01-2015)
Από το λυκόφως στο λυκαυγές 1944-1959
Κοινωνική ωρίμανση και πολιτική στράτευση
Κοινωνική ωρίμανση και πολιτική στράτευση
Θανάσης Καλαφάτης
Αθήνα
Θεμέλιο
2014
σ. 192
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-310-377-6
Σημειώσεις: Πρόλογος: Ι. Ασραχάς.
Κυκλοφορεί
Τιμή: 12.78€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 08-01-2015)
Περίληψη:
Ήταν ακριβώς τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, δηλαδή το τέλος της δεκαετίας του '40 και αρχές της δεκαετίας του '50, που η μικρή μας πόλη προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ του σεισμού του 1948 και τα μαύρα σύννεφα του Εμφυλίου και της εσωτερικής τοπικής διένεξης. Ο πόλεμος, η πείνα, η τυραννική μεταχείριση από τους κατακτητές είχαν ως αποτέλεσμα εκτός από το ξεκλήρισμα οικογενειών και την εμφάνιση μοναχικών, ιδιόρρυθμων τύπων που έβγαιναν από μια κόλαση του Δάντη.
Εμείς, παιδιά 10 ετών, δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε το τραγικό από το κωμικό αυτών των ανθρώπων. Θυμούμαι μερικούς όπως τον Φιλάρετο, που παρίστανε τον Ναπολέοντα, τον Κοροβέση, που περνούσε τον εαυτό του για τον Καποδίστρια, ή τον γερο-Ψάνη (Σκιαδά), που είχε μια στολή από σύρματα στα οποία πρόσδενε άδεια τενεκεδένια βαζόγαλα, ενώ για σπίτι χρησιμοποιούσε μια σπηλιά στη θέση Μεγάλη Βρύση.
Ο γερο-Ψάνης περπατούσε και ανατάραζε τις ρούγες καθώς τα άδεια βαζόγαλα μαζί με τα συρματένια του ρούχα εξέπεμπαν ένα δυνατό διαπεραστικό ήχο. Αντιμετώπιζε στωικά την όλη κατάσταση και έλεγε: "Τότε [εννοούσε το Δεκέμβρη του 1944] είχαμε το χέρι και το μαχαίρι μα δεν κόψαμε το πεπόνι. Τώρα τι έχουμε;"...
Ήταν ακριβώς τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, δηλαδή το τέλος της δεκαετίας του '40 και αρχές της δεκαετίας του '50, που η μικρή μας πόλη προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ του σεισμού του 1948 και τα μαύρα σύννεφα του Εμφυλίου και της εσωτερικής τοπικής διένεξης. Ο πόλεμος, η πείνα, η τυραννική μεταχείριση από τους κατακτητές είχαν ως αποτέλεσμα εκτός από το ξεκλήρισμα οικογενειών και την εμφάνιση μοναχικών, ιδιόρρυθμων τύπων που έβγαιναν από μια κόλαση του Δάντη.
Εμείς, παιδιά 10 ετών, δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε το τραγικό από το κωμικό αυτών των ανθρώπων. Θυμούμαι μερικούς όπως τον Φιλάρετο, που παρίστανε τον Ναπολέοντα, τον Κοροβέση, που περνούσε τον εαυτό του για τον Καποδίστρια, ή τον γερο-Ψάνη (Σκιαδά), που είχε μια στολή από σύρματα στα οποία πρόσδενε άδεια τενεκεδένια βαζόγαλα, ενώ για σπίτι χρησιμοποιούσε μια σπηλιά στη θέση Μεγάλη Βρύση.
Ο γερο-Ψάνης περπατούσε και ανατάραζε τις ρούγες καθώς τα άδεια βαζόγαλα μαζί με τα συρματένια του ρούχα εξέπεμπαν ένα δυνατό διαπεραστικό ήχο. Αντιμετώπιζε στωικά την όλη κατάσταση και έλεγε: "Τότε [εννοούσε το Δεκέμβρη του 1944] είχαμε το χέρι και το μαχαίρι μα δεν κόψαμε το πεπόνι. Τώρα τι έχουμε;"...
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
Κωνσταντίνα Μπάδα | Λαϊκός πολιτισμός στην λαϊκότητά του | "Η Εποχή" | 4/9/2016 |
Κώστας Κατσάπης | «Ιστορία σε ψίχουλα», κλειδί για έναν κόσμο ολοκληρωτικά χαμένο | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 2/1/2016 |
Αλέξης Ζήρας | Εποχή και τόπος σ' ένα νησί του Ιονίου | "Η Αυγή" | 11/4/2015 |
Νικόλαος Α. Αναστασόπουλος | «Ένα μάθημα ζωής» | "Εφημερίδα των Συντακτών" | 8/4/2015 |
Πόλυ Κρημνιώτη | Θανάσης Καλαφάτης: Περπατώντας τον δρόμο του "Εμείς" | "Η Αυγή" | 24/3/2015 |
Σπύρος Ι. Ασδραχάς | Από το λυκόφως στο λυκαυγές 1944-1959 | "Η Εποχή" | 4/1/2015 |