Γι' αυτό όταν η νύχτα αρχίζει να κρυώνει µένουµε ταγµένοι τελευταίοι εδώ σ' αυτή την κλίνη τη βαθιά σκαµµένη του έρωτα να µην µπορούν τα σώµατα ν' ανοίγουνε τα σώµατά µας το ένα στο άλλο µια ενέργεια σκληρή ένας φόβος κάτι παράφορο πικρό λάµψη -η µόνη που θα επιζήσει του φωτός.
