Σε αυτό το οξυδερκές βιβλίο, ο Brennan υποστηρίζει ότι η δημοκρατία θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα αποτελέσματά της - και τα αποτελέσματα δεν είναι αρκετά καλά.

Αν και η δημοκρατία εξ ορισμού εννοείται ως το πολίτευμα όπου ο λαός είναι πολιτικά κυρίαρχος, στις σύγχρονες δημοκρατίες κυριαρχούν οι αιρετές κομματικές ελίτ.

Το βιβλίο ασχολείται με την κατά Χάιντεγκερ ερμηνευτική του Πολιτικού, έτσι όπως το έχουμε γνωρίσει, μέχρι και σήμερα, υπό τις κύριες μορφές της "δημοκρατίας", του "σοσιαλισμού" και του "κομμουνισμού".

Η Πολιτική Επιστήμη, μελετώντας, οντολογικά, σημειολογικά και αξιολογικά, το Πολιτικό, δηλαδή θέτοντας σε κοινή και δημόσια θέα τις μεταφυσικές, ιδεολογικές και ηθικές όψεις της human condition, δεν μπορεί να αποστασιοποιηθεί από το φαινόμενο του Κοινωνικού, ιδίως του κοινωνικού μετασχηματισμού, και κατ' επέκταση από μία ερμηνεία του δημοκρατικού φαινομένου από την Αρχαιότητα έως σήμερα.

"Ο ίδιος ο σκληρός πυρήνας της πολιτικής δημοκρατίας απειλείται σήμερα με αφανισμό: οι πιο διορατικοί κατανοούν εφεξής ότι κινδυνεύουμε, ίσως, να απολέσουμε αυτό που, βέβαια, δεν αγαπήσαμε ποτέ, αλλά που "δεν μπορούμε να μη θέλουμε".

Η κρίση που ξεκίνησε το 2008 κρατάει ακόμη τον κόσμο με κομμένη την ανάσα. Η αγωνία για το αύριο συνοδεύεται και ενισχύεται από μια γενική ανεπάρκεια κατανόησης του τι συμβαίνει και πώς ξεκίνησε.

Ενώ εκείνοι που στερούνται τη δημοκρατία αγωνίζονται για να την κατακτήσουν, όσοι την έχουν από καιρό κατακτήσει βρίσκονται αντιμέτωποι με το τέλος της.

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Αυστρία και η Γερμανία αποφασίζουν να πειραματιστούν με τη δημοκρατία, η οποία οικοδομείται βιαστικά πάνω στα ερείπια της Αυτοκρατορίας.

Ο Αλέξης ντε Τοκβίλ υπήρξε ο πιο βαθυστόχαστος εκπρόσωπος του πολιτικού φιλελευθερισμού στην ηπειρωτική Ευρώπη το πρώτο μισό του 19oυ αιώνα.

Η "Αθηναίων Πολιτεία" είναι η σπουδαιότερη πηγή που διαθέτουμε για την αρχαία δημοκρατία. Τα ιστορικά κεφάλαια του κειμένου περιγράφουν τη διαδρομή που οδήγησε την Αθήνα σε αυτό το επίτευγμα, ενώ το δεύτερο, συστηματικό του μέρος αφορά την καταγραφή των θεσμών της, δίνοντας στον σημερινό αναγνώστη μια αίσθηση της πρωτοποριακής οργάνωσης που χαρακτηρίζει τη δημόσια διοίκηση της πόλης κατά την κλασική εποχή.