Η "Αυτοβιογραφία" του Τόμας Μπέρνχαρντ κατέχει κεντρική θέση στο εκτεταμένο λογοτεχνικό του έργο. Σε αυτήν ο μεγάλος συγγραφέας καταπιάνεται με το πιο περίπλοκο και το πιο ευπαθές υλικό που υπάρχει, με την ίδια του τη ζωή.

"Μ’ αρέσει η ζωή. Υπήρξαν φορές που ήμουν βαθιά απελπισμένη, αβάσταχτα δυστυχής, βουτηγμένη στη θλίψη, αλλά μέσα από όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι απλώς και μόνο το να ζεις είναι σπουδαίο πράγμα".

"Μ’ αρέσει η ζωή. Υπήρξαν φορές που ήμουν βαθιά απελπισμένη, αβάσταχτα δυστυχής, βουτηγμένη στη θλίψη, αλλά μέσα από όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι απλώς και μόνο το να ζεις είναι σπουδαίο πράγμα".

"Δεν ζούμε για τον εαυτό μας, ζούμε για να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε". Γράφοντας τις "Αναμνήσεις ενός επαναστάτη", ο Βικτόρ Σερζ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω ρήση.

Τα γεγονότα είναι η αντισυμβατική αυτοβιογραφία ενός συγγραφέα που αναδιαμόρφωσε την ιδέα της μυθοπλασίας -ένα έργο συναρπαστικής ανυποκρισίας και επινοητικότητας, που αποκαλύπτει, με ιδιαίτερα διδακτικό τρόπο, την αλληλεπίδραση ζωής και τέχνης.

"Από τον μυστικό κόσμο που γνώρισα κάποτε προσπάθησα να φτιάξω ένα θέατρο για τους ευρύτερους κόσμους που κατοικούμε.

Μια αυτοβιογραφία σαν µυθιστόρηµα. Ογδόντα χρόνια ζωής από έναν άνθρωπο που πέρασε από όλα τα στάδια: πλούτο και φτώχεια, δύναµη και αδυναµία, έρωτα και µοναξιά.

Βρισκόμαστε στο 2005. Ο Χόρχε Σεμπρούν σκύβει ξανά στο παρελθόν του και καταπιάνεται με το έργο της ανάμνησης.

Το 1985 ο William Styron έφτασε τα όρια της αυτοκτονίας, θύμα της κατάθλιψης, της ασθένειας που οδήγησε στον θάνατο τον Πρίμο Λέβι, τον Βίνσεντ Βαν Βογκ και την Βιρτζίνια Γουλφ.

Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Όταν σκέφτομαι τις λέξεις αυτές βλέπω μπροστά μου μια αχτίδα φωτός. Όταν τις σκέφτομαι καλύτερα η αχτίδα παίρνει τη μορφή κομήτη με κεφάλι και ουρά.