ΒιβλίοBellini: Norma, 1831
Ορχήστρα και Χορωδία της Rai του Τορίνου: Διευθυντής ορχήστρας Georges Prêtres: Ηχογράφηση στο Τορίνο, 1971: Νέα ηχητική επεξεργασία 2007
Νόρμα
Ορχήστρα και Χορωδία της Rai του Τορίνου: Διευθυντής ορχήστρας Georges Prêtres: Ηχογράφηση στο Τορίνο, 1971: Νέα ηχητική επεξεργασία 2007
Νόρμα
Συλλογικό έργο
Felice Romani
Fernando Fraga
Blas Matamoro
Xavier Pujol
Μετάφραση: Ειρήνη Λεβίδη
Μετάφραση: Φωτεινή Βλαχοπούλου
Σύνθεση: Vincenzo Bellini
Αθήνα
Άλτερ Εγκο Μ.Μ.Ε. Α.Ε.
Αριθμός Έκδοσης: 1
2008
σ. 73
Σχήμα: 26χ15
Δέσιμο: Σκληρό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-6776-55-7
Γλώσσα πρωτοτύπου: ιταλικά
Το Βήμα· Τέχνη· Όπερα Τέσσερις Αιώνες 20
Σημειώσεις: Copyright: Prisa Innova S.L., Μαδρίτη. Περιέχεται το λιμπρέτο του Felice Romani, στο ιταλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση της Ειρήνης Λεβίδη. Ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας: 25.1.2008.
Περιέχει: 2 CD
Εξαντλημένο
Τιμή: 9.95€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 22-04-2008)
Περίληψη:
H "Norma", η πιο γνωστή όπερα του Vincenzo Bellini, μας μεταφέρει στην καρδιά του belcanto. Αν και βασίζεται στην κληρονομιά του νεοκλασικισμού, το αριστούργημα του Bellini, μαζί με τη "Lucia di Lammermoor" (1835) του Donizetti, εξακολουθεί να θεωρείται το κατεξοχήν πρότυπο για την ιταλική ρομαντική όπερα του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Από τότε που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, η "Norma" δεν έπαψε να περιλαμβάνεται στο ρεπερτόριο των λυρικών θεάτρων και αντιστάθηκε στις μόδες όσο λίγα άλλα έργα. Στα εκατόν πενήντα χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη της εκτέλεση μέχρι σήμερα, οι προτιμήσεις του κοινού άλλαξαν, όμως ο χρόνος δεν χάραξε στη "Norma" ούτε μια ρυτίδα.
Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
- Fernando Fraga και Blas Matamoro: "Η ιστορία της όπερας: η νέα ιταλική σχολή" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Xavier Pujol: "Μελέτη και σύνοψη: στην καρδιά του belcanto" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Το λιμπρέτο του του Felice Romani, στο ιταλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση της Ειρήνης Λεβίδη.
H "Norma", η πιο γνωστή όπερα του Vincenzo Bellini, μας μεταφέρει στην καρδιά του belcanto. Αν και βασίζεται στην κληρονομιά του νεοκλασικισμού, το αριστούργημα του Bellini, μαζί με τη "Lucia di Lammermoor" (1835) του Donizetti, εξακολουθεί να θεωρείται το κατεξοχήν πρότυπο για την ιταλική ρομαντική όπερα του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Από τότε που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, η "Norma" δεν έπαψε να περιλαμβάνεται στο ρεπερτόριο των λυρικών θεάτρων και αντιστάθηκε στις μόδες όσο λίγα άλλα έργα. Στα εκατόν πενήντα χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη της εκτέλεση μέχρι σήμερα, οι προτιμήσεις του κοινού άλλαξαν, όμως ο χρόνος δεν χάραξε στη "Norma" ούτε μια ρυτίδα.
Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
- Fernando Fraga και Blas Matamoro: "Η ιστορία της όπερας: η νέα ιταλική σχολή" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Xavier Pujol: "Μελέτη και σύνοψη: στην καρδιά του belcanto" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Το λιμπρέτο του του Felice Romani, στο ιταλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση της Ειρήνης Λεβίδη.
Θέματα:
