Βιβλίο
Πιέρ Μπαγιάρ
Μετάφραση: Ελπίδα Λουπάκη
Ευθύνη Σειράς: Χάρης Βλαβιανός
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2008
σ. 272
Σχήμα: 20χ13
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-2860-8
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Comment parler des livres que l'on n'a pas lus?
Οζυμανδίας· Δοκίμια Λογοτεχνίας, Πολιτισμικής Θεωρίας και Κριτικής
Κυκλοφορεί
Τιμή: 15.79€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 12-03-2010)
Πώς να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει
Πιέρ Μπαγιάρ
Μετάφραση: Ελπίδα Λουπάκη
Ευθύνη Σειράς: Χάρης Βλαβιανός
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2008
σ. 272
Σχήμα: 20χ13
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-2860-8
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Comment parler des livres que l'on n'a pas lus?
Οζυμανδίας· Δοκίμια Λογοτεχνίας, Πολιτισμικής Θεωρίας και Κριτικής
Κυκλοφορεί
Τιμή: 15.79€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 12-03-2010)
Περίληψη:
Πόσοι από τους σημερινούς καλλιεργημένους αναγνώστες έχουν διαβάσει τα αριστουργήματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας; Πόσοι έχουν διαβάσει ενδελεχώς το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Προυστ ή έχουν ολοκληρώσει τον "Οδυσσέα" του Τζόυς; Πόσοι καθηγητές ιταλικής, αγγλικής ή αρχαίας ελληνικής φιλολογίας έχουν διαβάσει από την αρχή ως το τέλος τα κλασικά έργα που διδάσκουν στους φοιτητές τους. όπως την "Κόλαση" του Δάντη, τον "Απολεσθέντα παράδεισο" του Μίλτον ή την "Ιλιάδα" του Ομήρου; Ελάχιστοι, διατείνεται ο Pierre Bayard μολονότι μπορούν θαυμάσια, όπως και ο ίδιος, να μιλούν γι' αυτά, διατυπώνοντας μάλιστα ενδιαφέρουσες απόψεις για τη μορφή και το περιεχόμενο τους.
Η μη ανάγνωση των "κλασικών" κειμένων που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουμε διαβάσει προσκρούει σε μια σειρά από εσωτερικευμένους περιορισμούς -αυτός που δεν τα έχει διαβάσει θεωρείται αυτόματα αγράμματος και ανυπόληπτος-, οι οποίοι οδηγούν, ισχυρίζεται ο Bayard, σε μια συλλογική υποκρισία αναφορικά με τα βιβλία που έχουμε διαβάσει.
Αναλύοντας με μεγάλη πειστικότητα περιστάσεις στις οποίες είμαστε αναγκασμένοι να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει, ο Γάλλος συγγραφέας, αντλώντας από την προσωπική του εμπειρία, μας προσφέρει μια σειρά από συμβουλές που μας επιτρέπουν να αντιμετωπίσουμε δραστικά αυτό το πρόβλημα "επικοινωνίας" και να στοχαστούμε με μεγαλύτερη διαύγεια και ειλικρίνεια γύρω από τη δραστηριότητα της ανάγνωσης και τη σημασία της. Τελικά, αξία δεν έχει μόνο το βιβλίο, αλλά και ο πολιτισμικός του αντίκτυπος, το ειδικό βάρος που έχει στο πλαίσιο της κουλτούρας της εποχής του. Μπορεί να μην έχουμε διαβάσει όλα τα βιβλία για τα οποία μιλάμε, γνωρίζουμε όμως ότι χωρίς αυτά θα ήμασταν φτωχότεροι· επομένως, έστω και με αυτόν τον τρόπο τους παραχωρούμε εξέχουσα θέση στη ζωή μας.
Το βιβλίο αρθρώνεται στις ενότητες:
Α. Τρόποι μη ανάγνωσης
- Τα βιβλία που δεν γνωρίζουμε
- Τα βιβλία που έχουμε διαβάσει αποσπασματικά
- Τα βιβλία που έχουμε ακουστά
- Τα βιβλία που έχουμε ξεχάσει
Β. Περιστάσεις λόγου
- Στις κοσμικές συγκεντρώσεις
- Μπροστά σ' έναν καθηγητή
- Μπροστά στον συγγραφέα
- Με την εκλεκτή της καρδιάς μας
Γ. Προτεινόμενες συμπεριφορές
- Να μη νιώθουμε ντροπή
- Να επιβάλλουμε τις ιδέες μας
- Να επινοούμε βιβλία
- Να μιλούμε για τον εαυτό μας
Πόσοι από τους σημερινούς καλλιεργημένους αναγνώστες έχουν διαβάσει τα αριστουργήματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας; Πόσοι έχουν διαβάσει ενδελεχώς το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Προυστ ή έχουν ολοκληρώσει τον "Οδυσσέα" του Τζόυς; Πόσοι καθηγητές ιταλικής, αγγλικής ή αρχαίας ελληνικής φιλολογίας έχουν διαβάσει από την αρχή ως το τέλος τα κλασικά έργα που διδάσκουν στους φοιτητές τους. όπως την "Κόλαση" του Δάντη, τον "Απολεσθέντα παράδεισο" του Μίλτον ή την "Ιλιάδα" του Ομήρου; Ελάχιστοι, διατείνεται ο Pierre Bayard μολονότι μπορούν θαυμάσια, όπως και ο ίδιος, να μιλούν γι' αυτά, διατυπώνοντας μάλιστα ενδιαφέρουσες απόψεις για τη μορφή και το περιεχόμενο τους.
Η μη ανάγνωση των "κλασικών" κειμένων που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουμε διαβάσει προσκρούει σε μια σειρά από εσωτερικευμένους περιορισμούς -αυτός που δεν τα έχει διαβάσει θεωρείται αυτόματα αγράμματος και ανυπόληπτος-, οι οποίοι οδηγούν, ισχυρίζεται ο Bayard, σε μια συλλογική υποκρισία αναφορικά με τα βιβλία που έχουμε διαβάσει.
Αναλύοντας με μεγάλη πειστικότητα περιστάσεις στις οποίες είμαστε αναγκασμένοι να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει, ο Γάλλος συγγραφέας, αντλώντας από την προσωπική του εμπειρία, μας προσφέρει μια σειρά από συμβουλές που μας επιτρέπουν να αντιμετωπίσουμε δραστικά αυτό το πρόβλημα "επικοινωνίας" και να στοχαστούμε με μεγαλύτερη διαύγεια και ειλικρίνεια γύρω από τη δραστηριότητα της ανάγνωσης και τη σημασία της. Τελικά, αξία δεν έχει μόνο το βιβλίο, αλλά και ο πολιτισμικός του αντίκτυπος, το ειδικό βάρος που έχει στο πλαίσιο της κουλτούρας της εποχής του. Μπορεί να μην έχουμε διαβάσει όλα τα βιβλία για τα οποία μιλάμε, γνωρίζουμε όμως ότι χωρίς αυτά θα ήμασταν φτωχότεροι· επομένως, έστω και με αυτόν τον τρόπο τους παραχωρούμε εξέχουσα θέση στη ζωή μας.
Το βιβλίο αρθρώνεται στις ενότητες:
Α. Τρόποι μη ανάγνωσης
- Τα βιβλία που δεν γνωρίζουμε
- Τα βιβλία που έχουμε διαβάσει αποσπασματικά
- Τα βιβλία που έχουμε ακουστά
- Τα βιβλία που έχουμε ξεχάσει
Β. Περιστάσεις λόγου
- Στις κοσμικές συγκεντρώσεις
- Μπροστά σ' έναν καθηγητή
- Μπροστά στον συγγραφέα
- Με την εκλεκτή της καρδιάς μας
Γ. Προτεινόμενες συμπεριφορές
- Να μη νιώθουμε ντροπή
- Να επιβάλλουμε τις ιδέες μας
- Να επινοούμε βιβλία
- Να μιλούμε για τον εαυτό μας
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
Χριστίνα Σανούδου | Μιλήστε για βιβλία που δεν έχετε διαβάσει | "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα" | 7/4/2019 | ||
Αλέκος Λασκαράτος | Πώς να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει | www.protagon.gr | 23/11/2010 | ||
Τάσος Ρέτζιος | Ποιος να διαβάζει τώρα... | "Αγγελιοφόρος" | 18/7/2009 | ||
Παναγιώτης Γούτας | Ας μη στεκόμαστε πολύ πάνω στα βιβλία | Περιοδικό "Εντευκτήριο" | 86 | Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009 | |
Αρχοντή Κόρκα | Πώς να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει | www.critique.gr | 3/6/2009 | ||
Δημοσθένης Κούρτοβικ | Γιατί μιλάμε για κάτι άλλο, όταν μιλάμε για ένα βιβλίο | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 8 | 24/1/2009 | |
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης | Δοκίμια/Μελέτες | "Το Ποντίκι"/ "Βιβλιοπόντικας" | 8 | 38 | 23/10/2008 |
Δήμητρα Ρουμπούλα | Δεν διάβασα τον «Οδυσσέα», αλλά τον διδάσκω... | "Έθνος" | 55 | 11/10/2008 | |
Βενετία Αποστολίδου | Το read or not to read? | "Ελευθεροτυπία"/ "Βιβλιοθήκη" | 523 | 10 | 10/10/2008 |
Κωνσταντίνος Β. Μποτόπουλος | Ο σωστός τρόπος | Περιοδικό "Διαβάζω" | 489 | 32 | Οκτώβριος 2008 |
Σταυρούλα Σκαλίδη | Η τέχνη της (μη) ανάγνωσης | "Βραδυνή" | 16 | 20/9/2008 | |
Τέα Βασιλειάδου | Οδηγίες για... διαγώνια ανάγνωση βιβλίων | "Ημερησία" | 47 | 20/9/2008 | |
Παντελής Σ. Μπουκάλας | Η ανάγνωση σαν απώλεια | "Η Καθημερινή" | 14 | 16/9/2008 | |
Γιάννης Ασδραχάς | Εγχειρίδιο "απενοχοποίησης" της προσωπικής... ημιμάθειας | "Εξπρές" | 37 | 14/9/2008 | |
Τίνα Μανδηλαρά | Η τέχνη της μη ανάγνωσης και της αφήγησης | "Πρώτο Θέμα" | 7/9/2008 | ||
Λίνα Πανταλέων | Ένα ξέρω, ότι ξέρω τα πάντα | Περιοδικό "Ποιητική" | 2 | Φθινόπωρο - Χειμώνας 2008 | |
Δημήτρης Χουλιαράκης | Να προσποιείσαι τον αναγνώστη | "Το Βήμα"/ "Βιβλία" | 57 | 24/8/2008 | |
Ελπίδα Πασαμιχάλη | Ένα ξεφύλλισμα είναι άραγε αρκετό; | "Ελεύθερος Τύπος" | 33 | 18/8/2008 | |
Δημήτρης Παπανικολάου | «Να μιλάς για όσα δεν διάβασες» | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 6 | 16/8/2008 | |
Ευάννα Βενάρδου | Για όσους... δεν διαβάζουν | "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"/ Ένθετο "7: Τέχνες και Ζωή" | 351 | 23 | 10/8/2008 |