Χαμηλόφωνα

Είναι μερικά κείμενα τα όποια, παρά το ότι έχουν δει- κατά καιρούς και σε διάφορα έντυπα - το φως της δημοσιότητας, σε μια διαφορετική χρονική συγκυρία αποκτούν μια απροσδόκητη επικαιρότητα και δυναμική. Και τότε, ξαναδιαβάζοντάς τα, προσθέτοντας και σκέψεις που, στο μεταξύ, ήρθαν να ενσωματώσουν στις αρχικές, θαρρείς και εκφράζουν την έντονη απαίτηση να στεγαστούν κάπου μαζί, έχοντας την ανάγκη να "μιλήσουν" μεταξύ τους και να αλληλοσυμπληρωθούν. Ίσως γιατί θέλουν να ολοκληρώσουν έτσι μια ιστορία που έχει γραφεί κάπως αποσπασματικά. Μια ιστορία που ενσωματώνει ακόμα μια βαθιά και διάχυτη συναίσθηση της ευθύνης που έχει η δική μου γενιά, για όσα, θετικά η αρνητικά, δίδαξε στα παιδιά μας, με το παράδειγμά της, με τις αξίες και τα ιδανικά, που αυτή καθιέρωσε και κληροδότησε, με τη συμπεριφορά και τη νοοτροπία που πρότεινε και καλλιέργησε... Μ.Ν.Σ.