ΒιβλίοΝερό για τα νησιά
Συλλογικό έργο
Πέτρος Γκίκας
Μανώλης Γλέζος
Γ. Αντωνίου
Γ. Ν. Καραβέλατζης
Ηλίας Νόκας - Ζωγράφος
Αριστοτέλης Παπαδόπουλος
Ιωάννης Κ. Καλαβρουζιώτης
Ευτυχία Τζεν
Διαμαντής Καραμούζης
Πανταζής Ε. Γεωργίου
Κρίτων Αρσένης
Αθήνα
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Αριθμός Έκδοσης: 1
2011
σ. 94
Σχήμα: 25χ18
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-99550-2-7
Ποικίλα Θέματα
Σημειώσεις: Επιμέλεια έκδοσης: Πρόγραμμα "Αειφόρο Αιγαίο". Πρόλογος: Ιωάννης Μιχαήλ, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Εισαγωγή: Κώστας Καρράς, πρόεδρος Επιτροπής Παρακολούθησης Προγράμματος "Αειφόρο Αιγαίο". Εισαγωγικό σημείωμα: Γεωργία Κίκου.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 10.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 17-06-2011)
Περίληψη:
Τη δεκαετία του '60 οι καλοκαιρινές διακοπές στις Οινούσσες για την οικογένειά μας, που τότε διέμενε στο Λονδίνο, ήταν το γεγονός που προσμέναμε με λαχτάρα όλο το χρόνο. Εκείνη την εποχή στις Οινούσσες λειτουργούσε γεννήτρια μέχρι τις 9 μ.μ. (μετά ανάβαμε λάμπες), τα ψυγεία (όσοι είχαν) λειτουργούσαν με κολόνες πάγου και το χωριό είχε το πολύ πέντε κολόνες φωτισμού.
Το νερό ήταν βρόχινο στις στέρνες κι εμείς που είχαμε καλομάθει από την Αγγλία ήμασταν στα μάτια της γιαγιάς μας, της οικοδέσποινας, ιδιαίτερα σπάταλοι μετά καθημερινά μας ντους και λουσίματα. Μια μέρα, αγανακτισμένη μετά τις επανειλημμένες νουθεσίες, μας δήλωσε κατηγορηματικά: "Πιο λίγα μπάνια διότι θα τελειώσει το νερό! Κι αν τελειώσει το νερό, τελείωσαν και οι διακοπές!".
Τη δεκαετία του '60 οι καλοκαιρινές διακοπές στις Οινούσσες για την οικογένειά μας, που τότε διέμενε στο Λονδίνο, ήταν το γεγονός που προσμέναμε με λαχτάρα όλο το χρόνο. Εκείνη την εποχή στις Οινούσσες λειτουργούσε γεννήτρια μέχρι τις 9 μ.μ. (μετά ανάβαμε λάμπες), τα ψυγεία (όσοι είχαν) λειτουργούσαν με κολόνες πάγου και το χωριό είχε το πολύ πέντε κολόνες φωτισμού.
Το νερό ήταν βρόχινο στις στέρνες κι εμείς που είχαμε καλομάθει από την Αγγλία ήμασταν στα μάτια της γιαγιάς μας, της οικοδέσποινας, ιδιαίτερα σπάταλοι μετά καθημερινά μας ντους και λουσίματα. Μια μέρα, αγανακτισμένη μετά τις επανειλημμένες νουθεσίες, μας δήλωσε κατηγορηματικά: "Πιο λίγα μπάνια διότι θα τελειώσει το νερό! Κι αν τελειώσει το νερό, τελείωσαν και οι διακοπές!".
