ΤΙΤΛΟΣ

32 Δεκεμβρίου.
H μέρα που δεν ήρθε ποτέ ή που δεν ήρθε ακόμη ή που κράτησε (ή που ευχήθηκες να είχε κρατήσει) παραπάνω από το κανονικό. Ιστορίες για όλες τις πράξεις της αγάπης - και κυρίως για τον πολλαπλασιασμό (μα και την απαραίτητη διαίρεση). Ήρωες που είναι ελάχιστα ήρωες και περισσότερο ευάλωτοι αληθινοί άνθρωποι που μία βρίσκουν και μία χάνουν το νόημα. Μπαμπάδες, κόρες, μαμάδες, γιοι, αγάλματα, αναπόδραστοι δεσμοί και αιώνιοι έρωτες, σουρεαλισμός και σκοτεινό χιούμορ, όλα τα "ποτέ πια" κι όλα τα "για πάντα" μας, όλα γραμμένα με λέξεις που άλλοτε λάμπουν σαν δύο ήλιοι κι άλλοτε τρεμοπαίζουν σαν φωτάκια νυκτός.

Προσοχή: στο βιβλίο γίνεται σαφές μια κι έξω ότι ο έρωτας όλα τα νικά εκτός αν δεν τα νικήσει, ενώ αποκαλύπτεται και το μυστικό να μην πεθάνεις ποτέ (αλλά και το τι θα βρεις στον Παράδεισο, αν τελικά δεν τα καταφέρεις).