Ελλάδα
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής (1779-1855). Ο Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, γιος του άρχοντα της Βλαχίας Γεωργίου Ραγκαβή , ανηψιός του Αλέξανδρου Σούτσου, ξάδελφος του Ιάκωβου Ρίζου Νερουλού και πατέρας του Αλεξάνδρου Ρίζου Ραγκαβή, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1779. Σπούδασε αρχικά στην Πόλη και ασχολήθηκε με την ελληνική και γαλλική λογοτεχνία, καθώς και για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Παντρεύτηκε τη Ζωή Λαπίθη, αρχοντικής καταγωγής. Στη Βλαχία εργάστηκε στην αυλή του θείου του Αλέξανδρου Σούτσου, από όπου στην προεπαναστατική θεατρική κίνηση στο Βουκουρέστι. Τότε δημοσίευσε ανώνυμα μια μετάφραση του Ορέστη του Αλφιέρι. Μέλος της Φιλικής Εταιρίας υπήρξε συνεργάτης του Αλέξανδρου Υψηλάντη, μετά την αποτυχία της επαναστατικής απόπειρας του τελευταίου όμως ο Ραγκαβής κατέφυγε στη Βεσσαραβία και μετά στην Οδησσό, όπου προώθησε το ελληνικό ζήτημα στα πλαίσια των ρωσικών πολιτικών κύκλων. Το 1829 εγκαταστάθηκε στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος την περίοδο της διακυβέρνησης του Καποδίστρια και έμεινε στην Αθήνα. Υπήρξε συνιδρυτής της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Πέθανε το 1855. Το έργο του είναι αρχαιολογικό, τοπογραφικό (Τα Ελληνικά), μεταφραστικό (Αινειάδα του Βιργιλίου, δράματα του Βολταίρου και του Ρασίν και του Κορνέιγ). Έγραψε επίσης πρωτότυπα θεατρικά έργα και ασχολήθηκε με την ποίηση. Στα ποιήματά του ανιχνεύονται προρομαντικά στοιχεία και επιδράσεις από τον Αθανάσιο Χριστόπουλο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ιάκωβου Ρίζου - Ραγκαβή βλ. Ραγκαβής Ε.Ρ., «Ραγκαβής Ιάκωβος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 21. Αθήνα, Πυρσός, 1933 και χ.σ., «Ραγκαβής Ιάκωβος Ρίζος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Βιβλίο