ΒιβλίοΟυζερί Τσιτσάνης
Μυθιστόρημα
Μυθιστόρημα
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
2013
σ. 467
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-5245-0
Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία
Ονομασία Υποσειράς: Πεζογραφία
Α/Α Βιβλίου στην Υποσειρά: 329
Σημειώσεις: Επανέκδοση: "Κέδρος", 2001.
Κυκλοφορεί
Τιμή: 18.70€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 03-12-2013)
Περίληψη:
Γεννήθηκα το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσα μεταξύ Χαριλάου και Βούλγαρη, δίπλα στη γειτονιά όπου μεγάλωσε και η Ζωή Σαμαρά, γυναίκα του Τσιτσάνη κι όπου για ένα διάστημα έζησε κι ο συνθέτης. Περπατώ ακόμα στα ίδια χώματα. Μια Συννεφιασμένη Κυριακή του 1993 μου γίνεται έμμονη ιδέα να μπω, για λίγες σελίδες, στην ψυχή του κουνιάδου του Βασίλη Τσιτσάνη, Αντρέα Σαμαρά, με τον οποίο ο συνθέτης ανοίγει το 1942 ένα ουζερί, στην οδό Παύλου Μελά 22, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης - δεν ζούσα τότε για να είμαι στην παρέα τους: μέρες γερμανικής κατοχής, αντίστασης, εμφυλίου, εξόντωσης των Εβραίων, πείνας και μέσα σ’ όλα αυτά ο Τσιτσάνης να γράφει τα καλύτερα τραγούδια του. Το "Ουζερί Τσιτσάνης" δουλεύει ακριβώς στο μάτι της καταιγίδας, κόντρα και ταυτόχρονα έξω απ’ αυτήν και συνεχίζει, μετά τη φυγή του συνθέτη στην Αθήνα το '46, να ζει θρυλικά μέσα στο μυαλό μου, σε διάφορες παραλλαγές. Η ιστορία, επομένως, που ακολουθεί είναι τόσο πραγματική και τόσο φανταστική όσο κι ο τεκές του Σιδέρη και τα περιγιάλια της Παραγουάης του Τσιτσάνη - της δικής του Παραγουάης...
Γ. Σ.
Γεννήθηκα το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσα μεταξύ Χαριλάου και Βούλγαρη, δίπλα στη γειτονιά όπου μεγάλωσε και η Ζωή Σαμαρά, γυναίκα του Τσιτσάνη κι όπου για ένα διάστημα έζησε κι ο συνθέτης. Περπατώ ακόμα στα ίδια χώματα. Μια Συννεφιασμένη Κυριακή του 1993 μου γίνεται έμμονη ιδέα να μπω, για λίγες σελίδες, στην ψυχή του κουνιάδου του Βασίλη Τσιτσάνη, Αντρέα Σαμαρά, με τον οποίο ο συνθέτης ανοίγει το 1942 ένα ουζερί, στην οδό Παύλου Μελά 22, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης - δεν ζούσα τότε για να είμαι στην παρέα τους: μέρες γερμανικής κατοχής, αντίστασης, εμφυλίου, εξόντωσης των Εβραίων, πείνας και μέσα σ’ όλα αυτά ο Τσιτσάνης να γράφει τα καλύτερα τραγούδια του. Το "Ουζερί Τσιτσάνης" δουλεύει ακριβώς στο μάτι της καταιγίδας, κόντρα και ταυτόχρονα έξω απ’ αυτήν και συνεχίζει, μετά τη φυγή του συνθέτη στην Αθήνα το '46, να ζει θρυλικά μέσα στο μυαλό μου, σε διάφορες παραλλαγές. Η ιστορία, επομένως, που ακολουθεί είναι τόσο πραγματική και τόσο φανταστική όσο κι ο τεκές του Σιδέρη και τα περιγιάλια της Παραγουάης του Τσιτσάνη - της δικής του Παραγουάης...
Γ. Σ.
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
| Αγγελική Πεχλιβάνη | Ο «μαγικός ρεαλισμός» της ιστορίας στα διηγήματα του Γ. Σκαμπαρδώνη | Περιοδικό "Πόρφυρας" | 171 | Ιανουάριος-Μάρτιος 2020 |
| Νίκη Μίγγα | «Μπουζούκι και περόνη». Όψεις της πολυτροπικότητας από τον λόγο στην εικόνα: Το "Ουζερί Τσιτσάνης" του Γ. Σκαμπαρδώνη και η κινηματογραφική του μεταφορά | Περιοδικό "Πόρφυρας" | 171 | Ιανουάριος-Μάρτιος 2020 |
| Φίλιππος Φιλίππου | Ουζερί Τσιτσάνης | diastixo.gr | 8/4/2014 | |
| Τέσυ Μπάιλα | Ουζερί Τσιτσάνης | http://www.culturenow.gr | 5/3/2014 | |
| Γιώργος Κορδομενίδης | Βιβλία στο κομοδίνο | Περιοδικό "Εντευκτήριο" | 102 | Ιούλιος-Δεκέμβριος 2013 |
