ΤΙΤΛΟΣ

Η ανάπτυξη υπήρξε η κυρίαρχη ιδεολογία στον μεταπολεμικό κόσμο. Υπήρξε ακόμη η κυρίαρχη νομιμοποιητική διαδικασία σε Βορρά και Νότο, Ανατολή και Δύση. Εξέφρασε κατά τον σαφέστερο και υλικότερο δυνατό τρόπο την έννοια της προόδου, κεντρική στη Δυτική σκέψη από την Aναγέννηση και μετά. Στον τόμο αυτό, ο Μιχάλης Μοδινός πραγματεύεται την ιστορία της έννοιας της ανάπτυξης, ανασκάπτοντας τα ερείπια της οικολογικής υποβάθμισης και κοινωνικής πτώχευσης στις οποίες αυτή έχει οδηγήσει. Θεωρώντας ότι η ανάπτυξη συνιστά τον κοινό παρονομαστή στις καπιταλιστικές, σοσιαλιστικές ή μικτές οικονομικές μορφές που συγκρότησαν την Παγκόσμια Οικονομία, αναζητά πράσινες προοπτικές εξόδου από την κρίση: τους δρόμους εκε��νους, δηλαδή, που θα οδηγήσουν σε αναδιαπραγμάτευση της σχέσης κοινωνίας-φύσης. Προς τούτο, αποδύεται σε μια προσπάθεια αποδιάρθρωσης των μύθων που συνιστούν τους ακρογωνιαίους λίθους της σύγχρονης ομογενοποιούμενης κοινωνίας, υποστηρίζοντας ότι η ανθρώπινη ευημερία και η φυσική σταθερότητα οφείλουν να απαγκιστρωθούν από τη γραμμική, εξελικτική εκδοχή της Ιστορίας.