Array
(
[0] => Array
(
[type] => Συγγραφέας
[books] => Array
(
[0] => Array
(
[title_id] => 17802
[title] => Η οικογένεια
[subtitle] => Τα οικογενειακά συμπλέγματα στη διαμόρφωση του ατόμου
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Σύγχρονη Ψυχαναλυτική Βιβλιοθήκη
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το βιβλίο αυτό είναι ένα προδρομικό κείμενο της διδασκαλίας του Λακάν, που γράφτηκε για το αντίστοιχο λήμμα της "Encyclopedie Francaise", στην έκδοση του 1938. Η οικογένεια, ως δομή, παρουσιάζεται εξαρχής ως δομή μέσα στην τάξη του πολιτισμού. Ο τονισμός του κοινωνικού υπέχει θέση ερζάτς ενός συμβολικού, του οποίου η έννοια μέλλει να έρθει αργότερα. Και τα ένστικτα δεν αναφέρονται παρά μόνο για την "παράδοξη οικονομία" τους στον άνθρωπο. Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια σύνοψη της φροϋδικής κλινικής, όπου δίνεται κεντρική θέση στην πατρική λειτουργία και εισάγεται η έννοια της "ελλιπούς (decomplete) οικογενειακής ομάδας".
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => η-οικογενεια-34583
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 11
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 536450400
[first_publish_date] => 536450400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_17802/17802.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/02/b17802.jpg
[isbn] => 978-960-03-0543-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 112
[weight] => 193
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1257840447
)
[1] => Array
(
[title_id] => 19419
[title] => Το σεμινάριο του Ζακ Λακάν: Βιβλίο XI: Οι τέσσερις θεμελιακές έννοιες της ψυχανάλυσης (1964)
[subtitle] => Μεταγραφή κειμένου από τον Ζακ Αλαίν-Μιλλέρ
[parallel_title] =>
[original_title] => Le séminaire de Jacques Lacan, XI
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Προβλήματα του Καιρού μας
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Δίνουμε σήμερα στον Έλληνα αναγνώστη το "Βιβλίο XI" από το "Σεμινάριο" του Ζακ Λακάν, που το είχαμε προαναγγείλει στις "προσεχείς μας εκδόσεις" για πρώτη φορά πριν πέντε χρόνια. Η πραγματοποίηση της έκδοσης αυτής οφείλεται αποκλειστικά στο ζήλο, στην επιμονή και στην αξιέπαινη προσπάθεια που κατέβαλε η μεταφράστρια του έργου Ανδρομάχη Σκαρπαλέζου για να ξεπεράσει τις δυσκολίες που ορθώνονταν σε κάθε βήμα της στο να αποδώσει σωστά στα ελληνικά τόσο την ψυχαναλυτική ορολογία, την κατά το πλείστον αδόκιμη ακόμα στη γλώσσα μας, όσο και το εντελώς προσωπικό "λακανικό" ύφος. Εμείς πιστεύουμε ότι η προσπάθειά της αυτή είχε ευτυχή κατάληξη. Οι αναγνώστες έχουν τον τελευταίο λόγο.
Από την αναφορά όλων των τίτλων της σειράς του "Σεμιναρίου", φαίνεται ότι έχουν προγραμματιστεί 24 βιβλία για την ολοκλήρωσή της. Από αυτά, έχουν εκδοθεί στα γαλλικά ως τώρα μόνο τέσσερα: τα βιβλία Ι, ΙΙ, ΧΙ και ΧΧ, με πρώτο το βιβλίο ΧΙ, με το οποίο και εμείς αρχίζουμε.
Αρχική μας σκέψη και φιλοδοξία ήτανε να δώσουμε στα ελληνικά ολόκληρο το "Σεμινάριο" του Λακάν, ακολουθώντας και εμείς τη σειρά της κυκλοφορίας των τίτλων στα γαλλικά. Να σημειωθεί ότι το κάθε βιβλίο αποτελεί ανεξάρτητη ενότητα, αναφερόμενη σε ιδιαίτερη για το καθένα θεματολογία. Το πείραμα όμως της μετάφρασης του παρόντος βιβλίου, δεν μας επιτρέπει να υποσχεθούμε ότι θα επιμείνουμε στην πραγματοποίηση της πρωταρχικής φιλοδοξίας μας. Άλλωστε, το γεγονός ότι και στη Γαλλία την ίδια, από το 1973 ως σήμερα, δηλαδή σε δέκα χρόνια, κυκλοφόρησαν μόνο 4 βιβλία από τα 24, δείχνει πόσο δύσκολο είναι εκδοτικά το εγχείρημα αυτό. Σ' εμάς εδώ οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται από την έλλειψη μιας συστηματικής ψυχαναλυτικής φιλολογίας στα ελληνικά που θα διευκόλυνε το έργο του μεταφραστή. Δεν παραγνωρίζουμε επίσης το γεγονός ότι η έκδοση στα ελληνικά του Λακάν, όταν δεν έχουν εκδοθεί άλλα βασικά έργα για την ψυχανάλυση, είναι πράξη πρωθύστερη και γι' αυτό δυσπρόσιτη, θυμίζοντας το δρομέα που φτάνει στο τέρμα χωρίς να έχει ξεκινήσει κανονικά από την αφετηρία και δεν έχει τρέξει ολόκληρη τη διαδρομή. Παρ' όλα αυτά, η μετάφραση των ήδη εκδοθέντων στα γαλλικά βιβλίων έχει αρχίσει, χωρίς όμως να μπορούμε να προσδιορίσουμε και την ημερομηνία της κυκλοφορίας τους.
Λάμπης Ράππας
Οκτώβριος 1982
[contents] =>
[notes] => Ανάγνωση μετάφρασης: Γιώργος Χειμωνάς. Επίμετρο: Ζακ Λακάν.
[lang_code] => el
[seo_url] => το-σεμιναριο-του-ζακ-λακαν:-βιβλιο-xi:-οι-τεσσερις-θεμελιακες-εννοιες-της-ψυχαναλυσης-1964-37773
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 6806
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 402271200
[first_publish_date] => 402271200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_19419/19419.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/02/b19419.jpg
[isbn] => 978-960-04-1272-7
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 356
[weight] => 538
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 16.30
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1280300400
)
[2] => Array
(
[title_id] => 96848
[title] => Οι ψυχώσεις
[subtitle] => Σεμινάριο τρίτο: 1955-1956
[parallel_title] =>
[original_title] => Le séminaire: Livre III: Les psychoses (1955-1956)
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ψυχαναλυτικός Λόγος
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Δεν ξεπερνούσαν τα τριάντα άτομα οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι που παρακολούθησαν στο Παρίσι, στα μέσα της δεκαετίας του '50, το σεμινάριο για τις ψυχώσεις του Ζακ Λακάν. Σήμερα το μελετούν χιλιάδες αναγνώστες, σε πολλές γλώσσες. Το τρίτο σεμινάριο είναι διάβημα μεγάλης επιστημολογικής αξίας: συντελείται σε αυτό η μετάβαση από τη φαινομενολογική θεώρηση των ψυχωτικών εκδηλώσεων, η οποία χαρακτηρίζει τις διάφορες ψυχιατρικές ή ψυχοδυναμικές προσεγγίσεις, στη δομική θεώρηση, σύμφωνα με την οποία η ψύχωση αποτελεί πρωτίστως διαφορετική σχέση με τη γλώσσα, με το σημαίνον. Όπως διδάσκει ο Λακάν, η διαφοροποίηση της ψύχωσης από τη νεύρωση ανάγεται σε άλλη οργάνωση του συμβολικού πεδίου, από την οποία προκύπτει διαφορετική υποκειμενική πρόσληψη της σκέψης και του σώματος. Στην ψύχωση δεν λειτουργεί η συμβολική διάσταση του οιδιποδείου, απουσιάζει ο κανονιστικός ρόλος του Ονόματος του Πατρός, και το υποκείμενο υφίσταται κάποια δικά του στοιχεία ως ξένα ή αινιγματικά: ψευδαισθήσεις, αποπροσωποποίηση, ψυχωτικό άγχος, είναι εκδηλώσεις του αλλότριου στο παραλήρημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, εδώ, το παρανοϊκό παραλήρημα του Γερμανού δικαστή Σρέμπερ, το οποίο είχε ήδη εμπνεύσει στον Φρόιντ μια συναρπαστική μελέτη. Το σεμινάριο για τις Ψυχώσεις ανήκει στην πρώτη, πολύ δημιουργική, περίοδο της διδασκαλίας του Λακάν, κατά την οποία θέτει τις βάσεις του εννοιολογικού του συστήματος. Είναι ένα από τα πιο "κλινικά" σεμινάρια, διανθισμένο με παραδείγματα από παρουσιάσεις ασθενών και με πολλές γλωσσολογικές, λογοτεχνικές ή φιλοσοφικές αναφορές. Η προσεγμένη μεταφραστική εργασία το καθιστά ιδιαίτερα εύληπτο στον Έλληνα αναγνώστη.
[contents] =>
[notes] => Μεταγραφή κειμένου: Ζακ-Αλέν Μιλέρ.
Πρόλογος, επίμετρο: Βλάσης Σκολίδης.
[lang_code] => el
[seo_url] => οι-ψυχωσεις-189017
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 78
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1117573200
[first_publish_date] => 1117573200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 3
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/placeholders/blank_page_cover.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/010/b96848.jpg
[isbn] => 978-960-274-883-1
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 406
[weight] => 616
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 25.48
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1362579771
)
[3] => Array
(
[title_id] => 99766
[title] => Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Fonction et champ de la parole et du langage en psychanalyse
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ευμενείς Έλεγχοι
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το "Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση" είναι το εναρκτήριο κείμενο του λακανισμού. Με αυτό ο Λακάν έγινε ο Λακάν. Μέχρι το θάνατό του συνέχισε να λέει: "Είμαι καταρχάς εκείνος που εκφώνησε την Ομιλία της Ρώμης".
Πώς να χαρακτηρίσουμε την προσπάθεια του Λακάν σε αυτό το κείμενο; Στοχεύει στα θεμέλια της ψυχανάλυσης. Δεν κάνει μια μερική πολεμική, στο τάδε ή το δείνα σημείο της κλινικής. Θέτει υπό αμφισβήτηση και την ίδια τη σύλληψη αυτού που δρα στην ψυχανάλυση και, ταυτόχρονα, τα ίδια της τα θεμέλια. Προσφέρει έναν νέο ορισμό του ασυνειδήτου και μια νέα θεωρία για την ψυχαναλυτική θεραπεία. Με αφετηρία αυτή την αμφισβήτηση των θεμελίων της ψυχανάλυσης δικαιολογεί το ύφος του, που το χαρακτηρίζει "ειρωνικό".
Γιατί λέει ειρωνικό ύφος; Το αντιδιαστέλλει με το δογματικό ύφος, που είναι ακριβώς το ύφος που δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τα θεμέλια. Είναι σίγουρα μια αναφορά στην ειρωνεία του Σωκράτη, δηλαδή μια ειρωνεία βαθιά διαλεκτική, που συνίσταται στο να αναδείξει τις αντιφάσεις στις οποίες υποπίπτει ο συνομιλητής. Αυτή είναι η μέθοδος του Λακάν στο εν λόγω κείμενο, το οποίο είναι συνεχώς πολεμικό και δείχνει ότι δεν κατορθώνουμε να δικαιολογήσουμε τις διαφορετικές όψεις του έργου του Φρόυντ αν δεν λάβουμε ως βάση τις λειτουργίες της ομιλίας. (από την εισαγωγή του Ζακ-Αλέν Μιλέρ)
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή: Ζακ-Αλέν Μιλέρ.
Επίμετρο: Ρεζινάλντ Μπλανσέ.
[lang_code] => el
[seo_url] => λειτουργια-και-πεδιο-της-ομιλιας-και-της-γλωσσας-στην-ψυχαναλυση-194851
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1128114000
[first_publish_date] => 1128114000
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/placeholders/blank_page_cover.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/010/b99766.jpg
[isbn] => 978-960-7651-43-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 249
[weight] => 308
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 17.78
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1290432158
)
[4] => Array
(
[title_id] => 129970
[title] => Jacques Lacan: An Introduction to his Psychoanalysis
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] =>
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => jacques-lacan:-an-introduction-to-his-psychoanalysis-255097
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 6516
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1167602400
[first_publish_date] => 1167602400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_129970/129970.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/13/b129970.jpg
[isbn] => 978-960-399-512-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 0
[pages] => 126
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 17.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1316006659
)
[5] => Array
(
[title_id] => 139775
[title] => Η διδασκαλία μου
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Mon enseignement
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Λακανικός Προσανατολισμός
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Καθεμία από τις τρεις διαλέξεις του παρόντος τόμου είναι μια επιχείρηση κομάντος. Ο Λακάν προσγειώνεται μπροστά σε τυχαία ακροατήρια. Έχει μία ώρα για να τους πει ποιος είναι και τι κάνει. Ευαισθητοποιεί το ακροατήριό του στην ακόλουθη αντίθεση:
α) Το ασυνείδητο είναι αποδεκτό, δεν εντυπωσιάζει πλέον κανέναν, όμως αυτό είναι αποτέλεσμα προπαγάνδας. Την ψυχανάλυση τη συνηθίσαμε, αλλά τη συνηθίσαμε όπως μια θεραπεία της μόδας που υπηρετούν "διαλαλήματα" που την ανάγουν σε κάτι ήδη γνωστό.
β) Εντούτοις, η ψυχανάλυση εισάγει σε μια ασύγκριτη εμπειρία. Το φροϋδικό ασυνείδητο είναι μια άνευ προηγουμένου καινοτομία. Τα γεγονότα που αποκαλύπτονται έτσι δεν ανάγονται στις αυτονόητες αντιλήψεις του κοινού νου ούτε στις προϋποθέσεις της φιλοσοφίας. Αυτά τα γεγονότα, αν αντιμετωπιστούν σοβαρά, απαιτούν να στοχαστούμε τα πάντα από την αρχή. Ο Λακάν επιλήφθηκε του ζητήματος ο ίδιος επειδή έτσι ήρθαν τα πράγματα (ανεκδοτολογικές ιστορίες). Η μέθοδός του συνίσταται στο να ξεκινήσει από αυτό που όλοι ξέρουν. Ενσυνεχεία, ανεπαίσθητα, έξυπνα, σαν να χαριεντίζεται, κάνει να ξεπηδούν καταρρακτωδώς εκπληκτικές έννοιες. Μια σκέψη που δεν σκέφτεται τον εαυτό της· μια γλώσσα που είναι "πάνω στον εγκέφαλο σαν αράχνη"· μια σεξουαλικότητα που "δημιουργεί τρύπα μέσα στην αλήθεια"· ένας Άλλος όπου αυτή η αλήθεια εγκαινιάζεται· μια επιθυμία που προέρχεται από τον Άλλο και αποσπάται από αυτόν με κόστος μια απώλεια, πάντοτε μια απώλεια· και η ιδέα ότι όλα αυτά τα παράδοξα απαντούν σε μια λογική, διακριτή από αυτό που αποκαλούμε "ψυχισμό".
Ζακ-Αλέν Μιλέρ
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή για την ελληνική έκδοση: Ζακ-Αλέν Μιλέρ.
[lang_code] => el
[seo_url] => η-διδασκαλια-μου-274611
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1233439200
[first_publish_date] => 1233439200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_139775/139775.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/14/b139775.jpg
[isbn] => 978-960-7651-69-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 158
[weight] => 199
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 14.80
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1521535176
)
[6] => Array
(
[title_id] => 140239
[title] => Τα ονόματα του πατρός
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Des Noms-du-Père
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ψυχαναλυτικός Λόγος
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το Όνομα του Πατρός, τι μεγάλη επιτυχία! Είναι κάτι που μιλάει σε όλους. Η πατρότητα δεν είναι τόσο προφανές φυσικό δεδομένο, είναι πρωτίστως γεγονός πολιτισμικό. "Το Όνομα του Πατρός", λέει ο Λακάν, "δημιουργεί τη λειτουργία του πατέρα". Τότε όμως, από πού πηγάζει ο πληθυντικός του τίτλου μας;
Δεν είναι παγανιστικός, βρίσκεται στη Βίβλο. Εκείνος που μιλάει μέσα από τη φλεγόμενη βάτο, αυτοπροσδιορίζεται λέγοντας πως δεν έχει μονάχα ένα Όνομα. Ας καταλάβουμε: ο Πατέρας δεν έχει κύριο όνομα. Δεν συνιστά μορφή, συνιστά λειτουργία. Ο Πατέρας έχει τόσα Ονόματα όσα είναι και τα υποστηρίγματά του.
Η λειτουργία του; Η κατεξοχήν θρησκευτική λειτουργία, να συνδέει. Τι; Το σημαίνον και το σημαινόμενο, τον Νόμο και την επιθυμία, τη σκέψη και το σώμα. Με λίγα λόγια, το συμβολικό και το φαντασιακό. Μόνο που, όταν αυτά τα δύο δένονται ως τρία με το πραγματικό, το Όνομα του Πατρός αποβαίνει ένα προσποιητό. Τουναντίον, όταν χωρίς αυτό καταρρέουν τα πάντα, αποβαίνει το σύμπτωμα της αποτυχίας του βορρόμειου κόμβου.
Ζακ - Αλέν Μιλέρ
[contents] =>
[notes] => Επίμετρο: Ζακ - Αλέν Μιλέρ - Σχολιάζοντας το "Ανύπαρκτο σεμινάριο".
Εισαγωγή, σημειώσεις: Βλάσης Σκολίδης.
[lang_code] => el
[seo_url] => τα-ονοματα-του-πατρος-275537
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 78
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1228082400
[first_publish_date] => 1228082400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_140239/140239.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/15/b140239.jpg
[isbn] => 978-960-453-020-5
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 151
[weight] => 320
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 14.68
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1275461249
)
[7] => Array
(
[title_id] => 148398
[title] => Η οικογένεια
[subtitle] => Τα οικογενειακά συμπλέγματα στη διαμόρφωση του ατόμου
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το βιβλίο αυτό είναι ένα προδρομικό κείμενο της διδασκαλίας του Λακάν. Δε θα αναζητήσουμε σ' αυτό "το ασυνείδητο δομημένο σαν μια γλώσσα", αλλά θα βρούμε ήδη το εγώ οριζόμενο από το ναρκισσισμό και αυστηρά διαχωρισμένο από το υποκείμενο το οποίο συλλαμβάνεται μέσα στο διχασμό του από το σύμπτωμα.
Η οικογένεια, υποχρεωτικό θέμα, προσεγγίζεται εξαρχής ως δομή μέσα στην τάξη του πολιτισμού. Ο τονισμός του κοινωνικού υπέχει θέση ερζάτς ενός συμβολικού, του οποίου η έννοια μέλλει να έρθει αργότερα. Και τα ένστικτα δεν αναφέρονται παρά μόνο για την "παράδοξη οικονομία" τους στον άνθρωπο.
Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια πραγματική σύνοψη της φροϋδικής κλινικής, όπου δίνεται μια κεντρική θέση στην πατρική λειτουργία. Η έννοια της "ελλιπούς (decomplete) οικογενειακής ομάδας" δεν αναγγέλει τον απορριπτικό αποκλεισμό (forclusion) του Ονόματος-του-Πατέρα;
Δεν ξέρει κανείς τι να θαυμάσει περισσότερο - την κυριαρχία πάνω στο σύνολο ή το γεγονός ότι δε στάθηκε φραγμός σε ό,τι όφειλε ν' ακολουθήσει.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => η-οικογενεια-291397
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 11
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1257026400
[first_publish_date] => 536450400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_148398/148398.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/15/b148398.jpg
[isbn] => 978-960-03-5004-3
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 120
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 12.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1269003486
)
[8] => Array
(
[title_id] => 153320
[title] => Το σεμινάριο για το "Κλεμμένο γράμμα"
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Le séminaire sur "La lettre volée"
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Θεωρητικές Επιστήμες: Φιλοσοφία
[subseries_title] => Αληthεια
[technical_requirements] =>
[summary] => Το "Σεµινάριο για το "Κλεµµένο γράµµα"" είναι ένα "µυθικό" κείµενο που δεν τοποθετήθηκε τυχαία από τον Λακάν στην προµετωπίδα των γραπτών του. Αποτελεί το γραπτό µνηµείο της σηµαντικότερης µεταφροϋδικής επανάστασης στην ψυχανάλυση. Σ’ αυτό, ο Λακάν επεξεργάζεται το πρωτόκολλο µιας ανήκουστης αξιωµατικής που θεµελιώνει το Συµβολικό στη βαθµίδα του γράµµατος και σµιλεύει τους όρους της περίφηµης "Επιστροφής στον Φρόυντ". Απεγκλωβισµένη από τις ροµαντικές, ψυχολογικές και νευρολογικές εκδοχές της, η δοµή του ασυνειδήτου εξειδικεύεται ως µεταβιολογική µνήµη και υπάγεται στη δικαιοδοσία του γράµµατος και της συνδυαστικής του, ενώ παράλληλα συµπληρώνεται µε ένα ετερογενές και αντινοµικό στοιχείο: την έννοια του υποκειµένου, οριζόµενη µ’ έναν τρόπο που δεν έχει προηγούµενο στην ιστορία της δυτικής σκέψης.
Το κείµενο διακρίνεται επίσης όχι µόνο γιατί καθιερώνει το κλασικό µοτίβο της υπεροχής του Συµβολικού επί του Φαντασιακού, αλλά κυρίως γιατί µε µια προδροµική, καίτοι δυσδιάκριτη, θεωρητική χειρονοµία προνοµιοποιεί τη σύµπλεξη του Συµβολικού µε το Πραγµατικό, S-R, άξονα της µεταγενέστερης διδασκαλίας του Λακάν.
Όπως υπογραµµίζει ο ίδιος ο Λακάν, "η µνηµική εγγραφή που προσιδιάζει στο ασυνείδητο -το φροϋδικό, εννοείται- δεν είναι της ίδιας τάξεως µε το καθεστώς που υποθέτουµε στη µνήµη, νοούµενη ως ιδιότητα του ζώντος. [...] Ενώ είναι ολοφάνερο ότι [...] µπορούµε να βρούµε, στις διατεταγµένες αλυσίδες µιας τυπικής γλώσσας, όλες τις όψεις µιας µνηµικής εγγραφής: ειδικότερα εκείνης την οποία απαιτεί η ανακάλυψη του Φρόυντ. [...] Το πρόγραµµα που διαγράφεται εφεξής για εµάς είναι αυτό που αφορά στον τρόπο µε τον οποίο µια τυπική γλώσσα καθορίζει το υποκείµενο.
Αλλά το ενδιαφέρον ενός τέτοιου προγράµµατος δεν είναι απλό: αφού υποθέτει ότι ένα υποκείµενο δεν θα το εκπληρώσει παρά µόνο προσκοµίζοντας σ’ αυτό την ιδιαιτερότητά του".
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => το-σεμιναριο-για-το-κλεμμενο-γραμμα-301187
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 20
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1270069200
[first_publish_date] => 1270069200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_153320/153320.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/16/b153320.jpg
[isbn] => 978-960-16-3184-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 128
[weight] => 181
[dimensions] => 20x13
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 8.80
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1530080293
)
[9] => Array
(
[title_id] => 162067
[title] => Encore, ακόμη
[subtitle] => 1972-1973: Σεμινάριο εικοστό
[parallel_title] =>
[original_title] => Le séminaire: Livre XX: Encore
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Ψυχαναλυτικός Λόγος
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το θέμα, θρυλικό: η απόλαυση, η αγάπη, η γυναικεία σεξουαλικότητα. Σε αυτό το σεμινάριο ο Λακάν διερευνά το ανέφικτο της σχέσης των δύο φύλων, την αυτιστική πρόσδεση του καθενός στην απόλαυση, τη γυναίκα ως "μη όλη", τον ερωτικό λόγο ως υποκατάστατο επαφής, την απολαυσιακή διάσταση της ασυνείδητης γνώσης.
Το ύφος, συναρπαστικό: ουδέποτε ψυχαναλυτικό κείμενο αξιοποίησε σε τέτοιο βαθμό την αμφισημία της γλώσσας, τη δυναμική του αποφθέγματος, τη μπαρόκ πολυφωνία των αναφορών.
Η θεωρητική στιγμή, μεταιχμιακή: ο Γάλλος ψυχαναλυτής κλείνει τους λογαριασμούς του με τα μαθηματικά και τη δομική γλωσσολογία, εντείνοντας παράλληλα την ανίχνευση της τοπολογίας και του πραγματικού. Μέσα από την αντιπαράθεση του Φρόιντ με τον Αριστοτέλη και τον Μαρξ αναδύεται η προβληματική της ύστερης, τόσο επίκαιρης στις μέρες μας, λακανικής διδασκαλίας.
Η ελληνική έκδοση, δίγλωσση και σχολιασμένη: πολύτιμο εργαλείο για τον μελετητή του Λακάν, παρέχοντας τη δυνατότητα άμεσης αντιπαραβολής με το γαλλικό πρωτότυπο.
[contents] =>
[notes] => Πρόλογος, σημειώσεις: Βλάσης Σκολίδης. Μεταγραφή κειμένου: Ζακ - Αλέν Μιλέρ.
[lang_code] => el
[seo_url] => encore,-ακομη-318531
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 78
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1317416400
[first_publish_date] => 1317416400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_162067/162067.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/17/b162067.jpg
[isbn] => 978-960-453-667-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 376
[weight] => 734
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 18.80
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1318313538
)
[10] => Array
(
[title_id] => 172810
[title] => Ο θρίαμβος της θρησκείας και Λόγος προς τους καθολικούς
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Λακανικός Προσανατολισμός
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Είμαι ένα παπαδοπαίδι", έλεγε ο Λακάν. Εκπαιδευμένος από τους αδελφούς του Τάγματος της Μαρίας, ήταν ένα παιδί θεοσεβούμενο και απέκτησε μια γνώση σημαντική, εσωτερική, των δοκιμασιών και των τεχνασμάτων της χριστιανικής πνευματικότητας. Ήξερε επίσης να μιλάει θαυμάσια στους καθολικούς και να τους εξοικειώνει με την ψυχανάλυση. Το Τάγμα των Ιησουιτών στοιχημάτιζε στη Σχολή του.
Ο Φρόυντ, αντλώντας την αισιοδοξία του από τον Διαφωτισμό, πίστευε ότι η θρησκεία δεν ήταν παρά αυταπάτη που η πρόοδος του επιστημονικού πνεύματος θα διέλυε στο μέλλον. Ο Λακάν δεν το πίστευε καθόλου. Αντίθετα θεωρούσε ότι η αληθινή θρησκεία, η ρωμαιοκαθολική, θα ξεγελούσε τελικά τους πάντες πλασάροντας νόημα με τη σέσουλα στο πραγματικό που η επιστήμη θα καθιστούσε όλο και πιο επίμονο, πιο ανυπόφορο.
Ζακ-Αλέν Μιλέρ
Οι δύο ενότητες αυτού του βιβλίου ανήκουν στο προφορικό έργο του Λακάν (ανέκδοτο ως σήμερα) και αποτελούν μέρος της συλλογής "Παράδοξα του Λακάν", τίτλο που επέλεξε ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ.
Ο "Λόγος προς τους καθολικούς" περιλαμβάνει δύο διαλέξεις που εκφωνήθηκαν στις 9 και 10 Μαρτίου του 1960 στις Βρυξέλλες ύστερα από πρόσκληση της Πανεπιστημιακής Σχολής Σαιν-Λουί και αναγγέλθηκαν σαν "δημόσια μαθήματα".
Ο "Θρίαμβος της θρησκείας" προέρχεται από μια "συνέντευξη τύπου" που έλαβε χώρα στη Ρώμη στις 29 Οκτωβρίου 1974 στο Γαλλικό Ινστιτούτο με την ευκαιρία ενός συνεδρίου. Ο Λακάν δέχτηκε ερωτήσεις από Ιταλούς δημοσιογράφους.
Το πρώτο βιβλίο της συλλογής που κυκλοφόρησε στα ελληνικά είναι "Η διδασκαλία μου" ενώ ετοιμάζονται: "O ατομικός μύθος του νευρωτικού" και το "Μιλάω στους τοίχους".
Τα "Παράδοξα" ανήκουν στη σειρά των εκδόσεων Εκκρεμές "Λακανικός προσανατολισμός".
Στην σειρά αυτή κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία:
- "Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση", του Ζακ Λακάν
- "Ο Λακάν και η ψυχανάλυση", του Ζακ-Αλέν Μιλέρ
- "Θεωρία της ψυχαναλυτικής θεραπείας", του Ζακ-Αλέν Μιλέρ
Ετοιμάζονται
- Το όγδοο σεμινάριο του Ζακ Λακάν
-Ο αυτιστικός και η φωνή του, Jean-Claude Maleval
- Η Άλλη πρακτική κλινική - Η ψυχανάλυση και το νοσηλευτικό ίδρυμα, του Alfredo Zenoni
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή για την ελληνική έκδοση: Ζακ-Αλέν Μιλέρ
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-θριαμβος-της-θρησκειας-και-λογος-προς-τους-καθολικους-339883
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1320098400
[first_publish_date] => 1320098400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_172810/172810.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/18/b172810.jpg
[isbn] => 978-960-7651-88-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 0
[pages] => 124
[weight] =>
[dimensions] =>
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.10
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1321616187
)
[11] => Array
(
[title_id] => 180872
[title] => Απαντήσεις
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Επιστήμες του Ανθρώπου
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Η επιστροφή στο νόημα του Φρόυντ δεν έχει την έννοια μιας επιστροφής στον Καρτέσιο. Το cogito είναι ένα κακό όνειρο, η ψυχαναλυτική εμπειρία, μια εξερεύνηση που επιφέρει στην αντίληψή μας για τον άνθρωπο αυτό που ο Φρόυντ ονομάζει ναρκισσιστική πληγή. Γιατί αυτό το ομιλούν ον που το κατοικεί η γλώσσα, απ' την "κοσμολογική ταπείνωση" που του επιβάλλει η κοπερνικανή αντιστροφή μιας ναρκισσιστικής ψευδαίσθησης, βλέπει να γεννιέται η ελπίδα μιας καινούργιας ενότητας. Μη όντας πια αφέντης του κόσμου - με πόση αυταρέσκεια κάνει πως το δέχεται! - το ομιλούν ον ξυπνώντας από έναν εφιάλτη του, και το cogito δεν είναι τίποτε άλλο απ' αυτή την απόπειρα πλήρωσης της αρχέγονης έλλειψης του υποκειμένου, μια απόπειρα που λέγεται ψυχολογία. "Το εγώ δεν είναι πια αφέντης στο ίδιο του το σπίτι", κράζει ο Φρόυντ, υπογραμμίζοντας πως την πρώτη ταπείνωση τη διαδέχεται η μεγάλη "ψυχολογική πληγή". [...]
(από το εισαγωγικό σημείωμα του μεταφραστή)
[contents] =>
[notes] => Σχόλια, γλωσσάρι: Φώτης Καλλίας.
[lang_code] => el
[seo_url] => απαντησεις-355907
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 6715
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1285880400
[first_publish_date] => 252453600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_180872/180872.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/19/b180872.jpg
[isbn] => 978-960-6870-11-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 73
[weight] => 129
[dimensions] => 21x14
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 7.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1341217275
)
[12] => Array
(
[title_id] => 191766
[title] => Κείμενα για τη σχολή του Λακάν
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Λακανικός Προσανατολισμός
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Υπάρχει γνώση μέσα στο πραγματικό. Μολονότι δεν είναι ο αναλυτής, αλλά ο επιστήμονας που, τούτης της γνώσης, οφείλει να της παράσχει στέγη.
Ο αναλυτής παρέχει στέγη σε μια άλλη γνώση, μιας άλλης θέσης, γνώση που όμως οφείλει να λάβει υπόψη της τη γνώση μέσα στο πραγματικό. Ο επιστήμονας παράγει τη γνώση προσποιούμενος ότι είναι το υποκείμενό της. Συνθήκη αναγκαία αλλά όχι ικανή. Αν δεν σαγηνεύσει τον κύριο αποκρύβοντάς του ότι εκεί έγκειται ο αφανισμός του, αυτή η γνώση θα παραμείνει θαμμένη όπως έμεινε επί είκοσι αιώνες όπου ο επιστήμονας θεωρούσε εαυτόν υποκείμενο αλλά μόνο μιας λίγο έως πολύ εύγλωττης πραγματείας".
Ζακ Λακάν, Σημείωμα προς τους Ιταλούς
"Η ιδέα ότι η ψυχανάλυση παίζει το παιχνίδι της με παρτενέρ την επιστήμη δεν βασίζεται απλώς σε ένα επιστημολογικό πάθος του Λακάν αλλά βασίζεται στο γεγονός ότι σήμερα η θέση της επιστήμης είναι καθοριστική μέσα στον πολιτισμό. Οι κύριοι που παρουσιάζονται είναι κίβδηλοι, δεν ρυθμίζουν πλέον τίποτε απολύτως, αφού η τάξη είναι η επιστημονική τάξη. Οι κύριοι έχουν μόνο την τάση να καμώνονται ότι είναι οι οργανωτές της τάξης. [...] Η επιστήμη για τον Λακάν συναρτάται με ένα θετικό αξίωμα: "υπάρχει γνώση μέσα στο πραγματικό". Αυτό το αξίωμα αντιτίθεται στο αρνητικό αξίωμα "δεν υπάρχει σεξουαλική σχέση μεταξύ των φύλων" που ο Λακάν παρουσιάζει εν προκειμένω σαν θεώρημα που αποδείχτηκε από την ψυχανάλυση. Σε αυτό το παιχνίδι της ψυχανάλυσης και της επιστήμης τα δύο εν λόγω αξιώματα προσδιορίζουν τα πλεονεκτήματα της καθεμιάς".
Ζακ-Αλέν Μιλέρ, Το πέρασμα της ψυχανάλυσης προς την επιστήμη
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => κειμενα-για-τη-σχολη-του-λακαν-377607
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1383256800
[first_publish_date] => 1383256800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_191766/191766.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/20/b191766.jpg
[isbn] => 978-960-7651-99-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 86
[weight] =>
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 1
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 11.00
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1427358508
)
[13] => Array
(
[title_id] => 198505
[title] => Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης
[subtitle] => Σεμινάριο δέκατο έβδομο
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης είναι η εξουσία, ο εξουσιαστικός λόγος, ο «λόγος του κυρίου», όπως τον ονομάζει εδώ ο Ζακ Λακάν. Σε αντίστιξη, ο ψυχαναλυτής αποποιείται τη θέση του κυρίου. Ας μην περιμένουμε ωστόσο ένα αντεξουσιαστικό κήρυγμα. Απέναντι στην εξεγερμένη νεολαία, που σχεδιάζει ανατροπές στον απόηχο του Μάη του 68, ο Γάλλος ψυχαναλυτής δεν διστάζει να πει: «Σαν επαναστάτες προσβλέπετε σ’ έναν κύριο, σ’ έναν αφέντη. Θα τον έχετε!». Προσγείωση.
Η ανατρεπτικότητα του δέκατου έβδομου σεμιναρίου εντοπίζεται αλλού. Πρόκειται, όπως υπογραμμίζει ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ, για ένα ξεγύμνωμα της ψυχανάλυσης, για μια ριζική κριτική στον πατροκεντρισμό του ιδρυτή της. Μεγάλο μέρος του βιβλίου επανεξετάζει το ζήτημα του πατέρα. Οιδίποδας, Μωυσής, Τοτέμ και ταμπού: τα εμβληματικά ονόματα του φροϊδικού οικοδομήματος συρρικνώνονται εδώ σε επιφάσεις, σ’ ένα απλό «όνειρο του Φρόιντ». Όλες αυτές οι μπαρόκ θεωρίες, λέει ο Λακάν, δεν είναι παρά άμυνες απέναντι στην αλήθεια ότι ο πατέρας είναι ευνουχισμένος, ανήμπορος - επικυρώνοντας έτσι προφητικά τη σύγχρονη παρακμή του.
Παράλληλα, ο Λακάν δεν διστάζει να ανασκευάσει στοιχεία της δικής του θεωρητικής κατασκευής: η επανάληψη δεν αφορά τόσο την επιστροφή του απωθημένου, όσο την εμμονή της απόλαυσης· το σημαίνον δεν εκτοπίζει την απόλαυση στο συμβολικό, την εισάγει· η ασυνείδητη γνώση, δηλαδή η σημαίνουσα άρθρωση είναι μέσον της απόλαυσης. Το κλίμα του δέκατου έβδομου σεμιναρίου είναι κάπως πεσιμιστικό: η αλήθεια, που ένας αισιόδοξος Λακάν είχε άλλοτε εκθειάσει, τώρα είναι κάτι που μισο-λέγεται και στηρίζει επιφάσεις. Επίσης, το ομιλούν υποκείμενο είναι δομικά εγκλωβισμένο σε τύπους εκφοράς που είναι προεγγεγραμμένοι, και οι οποίοι εδώ αποκαλούνται discours, «λόγοι χωρίς λόγια».
Οι τέσσερις λόγοι -του κυρίου, της υστερικής, του πανεπιστημίου, του αναλυτή- πρωτοεμφανίζονται, εξηγούνται και τεκμηριώνονται στο παρόν σεμινάριο. Διατυπωμένοι με απαράμιλλη μαθηματική λιτότητα συνθέτουν ένα μοναδικό εργαλείο πρόσβασης σε ποικίλα κοινωνικά και κλινικά φαινόμενα. Η κριτική στην εγελιανή διαλεκτική κυρίου και δούλου, η αναψηλάφηση της υστερικής προβληματικής, η ανατομία της πανεπιστημιακής χρήσης της επιστήμης είναι μερικά από τα θέματα που απασχολούν εδώ τον Λακάν.
Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου, ο Γάλλος ψυχαναλυτής αναλύει την αντίστροφη όψη της σύγχρονης ζωής. Ζούμε στον κόσμο της «αληθόσφαιρας», το σημαίνον κυριαρχεί σε όλο το ανθρώπινο σύμπαν, στο σώμα, στη φύση και στους αιθέρες. Η όσμωση γνώσης και εξουσίας προτείνει στους αμφισβητίες τού σήμερα το πεπρωμένο που τους επιφυλάσσει ο λόγος του πανεπιστημίου προς όφελος του άδηλου κυρίου, του καπιταλιστή. Πρόκειται για μια προφητική και δραματικά επίκαιρη ανάλυση.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => το-αντιστροφο-της-ψυχαναλυσης-391031
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 78
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1417384800
[first_publish_date] => 1417384800
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_198505/198505.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/20/b198505.jpg
[isbn] => 978-960-496-576-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 296
[weight] => 0
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 0
[original_lang] => 0
[translated_from] => 0
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 22.20
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1710062557
)
[14] => Array
(
[title_id] => 201231
[title] => Ο ατομικός μύθος του νευρωτικού
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Le mythe individuel du nevrose
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Λακανικός Προσανατολισμός
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Έμαθα ένα σωρό πράγματα από τον Κλωντ Λεβί-Στρως", λέει ο Λακάν. Κατ' αρχάς ότι η συμβολική δομή κυριαρχεί. Δηλαδή; Το κοινωνικό, οι σχέσεις συγγένειας, η ιδεολογία, αλλά επίσης, για τον καθένα, η σχέση του με τον κόσμο, οι σχέσεις που προσφέρουν οι αισθήσεις του, το οικογενειακό του σύμπλεγμα. Στη συνέχεια ότι τα φαντασιακά σενάρια, δηλαδή οι μύθοι και οι τελετουργίες που εγκαθιδρύουν, είναι απαραίτητα για να καλύψουν τις αντιθέσεις της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Τρίτο δίδαγμα: αυτά τα μορφώματα μετασχηματίζονται και αυτό γίνεται σύμφωνα με νόμους που είναι μαθηματικοί.
Ο Λακάν επενδύει αυτά τα διδάγματα στην ψυχανάλυση. Το υποκείμενο αντιμέτωπο με ένα πραγματικό που είναι αδύνατον να συμβολίσει παράγει ένα φαντασιακό σενάριο που φέρνει επί σκηνής μια συμπεριφορά με ένα ορισμένο ύφος που μπορεί να πάρει τη μορφή αληθινής τελετουργίας και μάλιστα να συνοδεύεται από ένα σύντομο παραλήρημα. Η αλληλοεπικάλυψη της φροϋδικής περίπτωσης του "Ανθρώπου με τα ποντίκια" με ένα επεισόδιο από τη νεότητα του Γκαίτε, το πάθος του για την όμορφη Φριντερίκε, επιτρέπει την ανάδειξη του τύπου της φαντασίωσης στον νευρωτικό: κάθε φορά που επιτυγχάνει να συμπέσει με τον εαυτό του, ο σεξουαλικός του παρτενέρ αναδιπλασιάζεται. Μόλις η ερωτική του ζωή ενοποιείται, εμφανίζεται τότε ένα ναρκισσιστικό διπλότυπο που ζει με εξουσιοδότηση στη θέση του.
Δύο άλλα κείμενα συμπληρώνουν την πασίγνωστη διάλεξη που δίνει τον τίτλο του στον παρόντα τόμο. Μια παρουσίαση για τη θρησκευτική λειτουργία του συμβόλου που αποτελεί ευκαιρία για έναν διασκεδαστικό διάλογο με τον Μιρσέα Ελιάντ και μια ερώτηση που τέθηκε στον Κλωντ Λεβί-Στρως για τη σχέση των μύθων με τη συγκεκριμένη δομή των πρωτόγονων κοινωνιών.
Ζακ-Αλέν Μιλέρ
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή για την ελληνική έκδοση: Ζακ-Αλέν Μιλέρ.
[lang_code] => el
[seo_url] => ο-ατομικος-μυθος-του-νευρωτικου-396467
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1427835600
[first_publish_date] => 1427835600
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_201231/201231.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/21/b201231.jpg
[isbn] => 978-618-5076-09-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 0
[pages] => 142
[weight] =>
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.01
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1428389345
)
[15] => Array
(
[title_id] => 206841
[title] => Μιλάω στους τοίχους
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Λακανικός Προσανατολισμός
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => "Μιλάω στους τοίχους", λέει ο Λακάν και αυτό σημαίνει: "Ούτε σε σας ούτε στον μεγάλο Άλλο. Μιλάω μόνος μου. Είναι για την ακρίβεια αυτό που σας ενδιαφέρει. Δική σας ευθύνη να με ερμηνεύσετε". Αυτοί οι τοίχοι είναι οι τοίχοι του παρεκκλησίου του ψυχιατρικού νοσοκομείου της Σαιντ-Αν. Ο Λακάν ξαναβρίσκει εκεί τα νεανικά του χρόνια όταν ήταν ειδικευόμενος ψυχίατρος. Διασκεδάζει, αυτοσχεδιάζει, μιλάει ελεύθερα. Η πρόθεση είναι πολεμική: οι καλύτεροι από τους μαθητές του, αιχμαλωτισμένοι από την ιδέα ότι η ψυχανάλυση διαγράφει κάθε προϋπάρχουσα γνώση, σήκωσαν το λάβαρο της μη γνώσης που είχαν δανειστεί από τον Μπατάιγ. Όχι, λέει ο Λακάν, η ψυχανάλυση εκπορεύεται από μια γνώση που υποτίθεται, τη γνώση του ασυνειδήτου. Αποκτούμε πρόσβαση σε αυτή μέσω της οδού της αλήθειας (ο αναλυόμενος προσπαθεί να πει ωμά ό,τι του περνάει από το μυαλό) όταν καταλήγει στην απόλαυση (ο αναλυτής ερμηνεύει τα λεγόμενα του αναλυόμενου με όρους λίμπιντο). Μάθημα σοφίας σε μια εποχή, τη δική μας, που βλέπει μια γραφειοκρατία, αγκαζέ με την επιστήμη, να ονειρεύεται να αλλάξει στον άνθρωπο την πλέον ενδόμυχη πλευρά του -με την προπαγάνδα, τον άμεσο χειρισμό του εγκεφάλου, τη βιοτεχνολογία ή ακόμα και με το social engineering. Χτες, ασφαλώς, τα πράγματα δεν ήταν καλά, όμως αύριο θα μπορούσαν να είναι χειρότερα.
[contents] =>
[notes] => Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση: Ζακ-Αλεν Μίλερ.
[lang_code] => el
[seo_url] => μιλαω-στους-τοιχους-407669
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1448920800
[first_publish_date] => 1448920800
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_206841/206841.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/21/b206841.jpg
[isbn] => 978-618-5076-12-2
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 144
[weight] =>
[dimensions] => 20x12
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 15.10
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1521535580
)
[16] => Array
(
[title_id] => 223028
[title] => Vulgata
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] =>
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] => Μικρή Βιβλιοθήκη
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Βουλγάτα ή Βουλγκάτα είναι η λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής που έγινε στο τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ από τον Ιερώνυμο κατ' εντολή του Πάπα Δάμασου Α' και υιοθετήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία (η διεθνής συντομογραφία της είναι "Vg").
Με τον ίδιο στόχο, δηλαδή μια τρόπον τινά "εκλαΐκευση" της λακανικής σκέψης ώστε να γίνει περισσότερο προσεγγίσιμη και κατανοητή, ο συγγραφέας του παρόντος πονήματος προσφέρει στον αναγνώστη μια vulgata editio (έκδοση "κοινή" ή για το "μη ειδικό κοινό"). Παρόλα αυτά η "Vulgata" δεν είναι ένα περιληπτικό κείμενο-οδηγός για το γρήγορο κορφολόγημα της σκέψης του Ζακ Λακάν. Είναι μια συνειρμική κατάθεση και μια προσπάθεια να προσφερθεί στον αναγνώστη κάτι από τη θέσμιση της συνεδρίας, που τελικώς βρίσκεται πολύ κοντά στον ποιητικό λόγο.
Ο Λακάν έβρισκε την αλήθεια του λόγου σε κάθε του εκφορά, είτε αυτή ήταν παθολογική είτε φιλοσοφική, είτε κυρίως φροϋδική. Διάβαζε τον Φρόϋντ και τις βιβλιογραφικές παραπομπές του, όπως ο Πλωτίνος τον Πλάτωνα, με πίστη μαθητείας. Δεν είναι τόσο ρηξικέλευθο λοιπόν το εγχείρημά του. Είναι ριζωμένο στην Ιστορία της φιλοσοφίας. Μόνο που πίσω από κάθε φιλοσοφία, υπάρχει μια θρησκεία, και πίσω από κάθε θρησκεία υπάρχει μια πρακτική των μυστικών της.
Από αυτή την άποψη ο ελεύθερος συνειρμός είναι ένας τρόπος να αναζητήσεις τόσο την ρίζα όσο και την διαμόρφωση της γλώσσας και της σκέψης σε ερμηνευτική παραλληλία. Ο ψυχαναλυτής για τους Λακανικούς είναι το σκουπιδάκι στην όλη διαδικασία.
Και, όπως επισημαίνει ο Λεύκιος Βασιλείου στην εισαγωγή του: "Μετέωρα ξεφτίδια μιας σκέψης που στην εκτύλιξη των σεμιναρίων με την μπαρόκ γλώσσα του έγιναν κάποτε αναγνωρίσιμα υπολείμματα ακόμη και σαν παραδοξολογίες. Δεν διεκδικούμε από τους ψυχαναλυτές την απόδοση του κειμένου, αντίθετα στρέφουμε προς το κείμενο τους αναγνώστες που θα θελήσουν να γίνουν επαρκείς. Ανοιχτό έργο που φέρνει εις σμικρόν ειδήσεις από τα πιο ακραία σύνορα του λόγου. Στα σύνορα δηλαδή με την ποιητική έκφραση".
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => vulgata-439993
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 9637
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1509487200
[first_publish_date] => 1509487200
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_223028/223028.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/23/b223028.jpg
[isbn] => 978-618-5257-22-4
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 36
[weight] =>
[dimensions] => 19x15
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] =>
[translated_from] =>
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 6.36
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1515754158
)
[17] => Array
(
[title_id] => 247267
[title] => Το σεμινάριο: 8ο βιβλίο Η μεταβίβαση
[subtitle] =>
[parallel_title] =>
[original_title] => Le Séminaire, Livre VIII "Le Τransfert"
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο Αλκιβιάδης, απέναντι στον Σωκράτη, έκανε μια απόπειρα αποπλάνησης, θέλησε να τον μετατρέψει, και με τον πιο δηλωμένο τρόπο, σε εργαλείο, υποταγμένο σε τι; - στο αντικείμενο της επιθυμίας του, της δικής του, του Αλκιβιάδη, το οποίο είναι άγαλμα, το καλό αντικείμενο.
Και θα μπορούσα να προσθέσω: πώς, εμείς, αναλυτές, να μην αναγνωρίσουμε περί τίνος πρόκειται; Έχει ειπωθεί με ξεκάθαρο τρόπο ? το καλό αντικείμενο το έχει ο Σωκράτης στην κοιλιά του. Ο Σωκράτης δεν είναι πλέον εδώ παρά το περίβλημα αυτού που αποτελεί το αντικείμενο της επιθυμίας.
Για να τονίσει ξεκάθαρα ότι δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά το περίβλημα αυτό, ο Αλκιβιάδης θέλησε να δείξει πως ο Σωκράτης είναι, σε σχέση με τον ίδιο, ο δούλος της επιθυμίας, πως ο Σωκράτης είναι υποταγμένος σε εκείνον μέσω της επιθυμίας. Την επιθυμία του Σωκράτη, ενώ του ήταν γνωστή, θέλησε να την δει να εκδηλώνεται με το σημάδι της, για να ξέρει ότι ο άλλος, αντικείμενο, άγαλμα, βρισκόταν στο έλεός του.
‘Όμως είναι ακριβώς το γεγονός ότι απέτυχε σε αυτήν του την προσπάθεια που γεμίζει τον Αλκιβιάδη ντροπή και προσδίδει στην εξομολόγησή του τόση βαρύτητα. [...] Μπροστά στα μάτια όλων αποκαλύπτεται με το ιδιαίτερο γνώρισμά του το πιο σκανδαλώδες μυστικό, το ύστατο κίνητρο της επιθυμίας, που αναγκαζόμαστε πάντοτε να συγκαλύπτουμε, λίγο ή πολύ, στον έρωτα - στόχος του είναι η πτώση του Άλλου, Α, σε άλλον, α.
(Απόσπασμα από το κεφάλαιο ΧΙΙ)
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => το-σεμιναριο:-8ο-βιβλιο-η-μεταβιβαση-488411
[deleted] => 0
[category_id] => 6
[publisher_id] => 32
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1588280400
[first_publish_date] => 1588280400
[future_publish_date] => 0
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_247267/247267.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/25/b247267.jpg
[isbn] => 978-618-5076-36-8
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 428
[weight] =>
[dimensions] => 24x17
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] =>
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] =>
[age_to] =>
[price] => 29.47
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1590666388
)
[18] => Array
(
[title_id] => 262470
[title] => Η σχέση αντικειμένου
[subtitle] => Σεμινάριο τέταρτο
[parallel_title] =>
[original_title] => La relation d'objet
[alternative_title] =>
[collection] =>
[series_title] =>
[subseries_title] =>
[technical_requirements] =>
[summary] => Ο τίτλος του τέταρτου σεμιναρίου δεν παραπέμπει σε κάποια θεωρία των αντικειμενοτρόπων σχέσεων. Η βασική «σχέση αντικειμένου» του ομιλούντος όντος, όπως τόνισε ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, είναι η σχέση με το χαμένο αντικείμενο, δηλαδή με την έλλειψη αντικειμένου.
Στο τέταρτο σεμινάριο, η έλλειψη αυτή μορφοποιείται σε τρεις εκδοχές –στέρηση, ματαίωση, ευνουχισμός– ανάλογα με την πραγματική, φαντασιακή ή συμβολική αναγωγή της. Ένα προνομιακό «αντικείμενο» –ο φαλλός– ανάγεται σε σημαίνον της έλλειψης και σημασιοδοτεί την Aufhenbung του φαντασιακού, δηλαδή τη συμβολοποίηση της απόλαυσης και άρα τον αποχωρισμό από αυτήν. Αυτή η διαδικασία συμβολοποίησης θα ονομαστεί από τον Ζακ Λακάν «πατρική μεταφορά», διότι θα συνδεθεί με την επενέργεια που ασκεί ο συμβολικός πατέρας, το Όνομα του Πατρός, στην αχόρταγη και αχαλίνωτη Επιθυμία της Μητέρας.
Βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο εργαστήριο επεξεργασίας της πατρικής μεταφοράς. Ο Λακάν εδώ αποδεικνύει με απαράμιλλο τρόπο ότι το φοβικό σημαίνον –το άλογο που τρομάζει τον μικρό ασθενή– επέχει θέση Ονόματος του Πατρός στον βαθμό που επιτρέπει να αναχθεί στη συμβολική τάξη, στην τάξη του ευνουχισμού, όλη η ενορμητική αναστάτωση που προκαλεί στον μικρό Χανς το λιβιδινικό παιχνίδι με τη μητέρα – ειδικά όταν περιπλέκεται από την έλευση μιας μικρής αδελφής και από τα πρώτα απολαυσιακά σκιρτήματα του πραγματικού πέους του. Έτσι, όπως σημειώνει ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ, ο γνήσιος τίτλος του τέταρτου σεμιναρίου θα ήταν «Η λειτουργία του ευνουχισμού».
Παρά την πατροκεντρική κορύφωσή του, όμως, η ουσιαστική, διαρκώς υφέρπουσα, στόχευση του τέταρτου σεμιναρίου αφορά τη μητέρα. Ο Λακάν αποδομεί τη δήθεν «απλή» σχέση μητέρας-παιδιού και τονίζει πως η μητέρα λειτουργεί ως φορέας συμβολικής δωρεάς, μετασχηματίζοντας το πραγματικό αντικείμενο σε σημαίνον της επιθυμίας της. Η τελευταία παραμένει ακόρεστη και αινιγματική, στον βαθμό που μια μητέρα είναι και γυναίκα, δηλαδή έμφυλο ον υπαγόμενο στη φαλλική διαλεκτική. Ο τρόπος με τον οποίο το παιδί θα εγγραφεί ως φαλλικό υποκατάστατο ανοίγει ένα ευρύ πεδίο κλινικών πεπρωμένων, νευρωτικού ή διαστροφικού χαρακτήρα, που το παρόν βιβλίο διασαφηνίζει με διαχρονικής αξίας αναλύσεις.
Η μητέρα, ο πατέρας, ο ευνουχισμός – χάρη σ’ αυτό το θεματικό τρίπτυχο, το τέταρτο σεμινάριο αναδεικνύεται ως το πιο αντιπροσωπευτικό τεκμήριο της πρώτης, «κλασικής», περιόδου της λακανικής διδασκαλίας.
[contents] =>
[notes] =>
[lang_code] => el
[seo_url] => η-σχεση-αντικειμενου-518717
[deleted] => 0
[category_id] => 1
[publisher_id] => 78
[writter_id] => 16957
[area_id] => 1
[publish_date] => 1639346400
[first_publish_date] => 1639346400
[future_publish_date] => -2147483648
[availability_id] => 1
[type_id] => 1
[image_url] => /assets/images/books/book_262470/262470.jpg
[image_url_old] => /wp-content/uploadsTitleImages/27/b262470.jpg
[isbn] => 978-960-453-108-0
[isbn2] =>
[isbn3] =>
[ismn] =>
[cover_id] => 16
[pages] => 496
[weight] => 810
[dimensions] => 24x16
[series_no] => 0
[collection_isbn] =>
[volume_no] => 0
[total_volumes] => 0
[lang] => 37
[original_lang] => 4
[translated_from] => 4
[edition_no] => 0
[subseries_no] => 0
[age_from] => 0
[age_to] => 0
[price] => 18.80
[vat] => 6
[related_url] =>
[last_update] => 1658128651
)
)
)
)
ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Αγαπητοί συνεργάτες, Η νέα ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ τέθηκε σε εφαρμογή και για ένα μικρό χρονικό διάστημα θα ενσωματώνει προτάσεις βελτίωσης. Στη φάση αυτή, η καταγραφή των νέων εκδόσεων γίνεται με αργούς ρυθμούς, λόγω διαφόρων τροποποιήσεων. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι εκδότες θα έχουν τη δυνατότητα να καταγράφουν αφ' εαυτού τις νέες κυκλοφορίες.
Συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Lacan, Jacques, 1901-1981
Ο Ζακ Λακάν (1901-1981) γεννήθηκε, έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 δημοσίευσε τη διατριβή του για την παρανοϊκή ψύχωση, και λίγο αργότερα έγινε δεκτός στη Γαλλική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, όπου παρουσίασε τη θέση του για το λεγόμενο "στάδιο του καθρέφτη". Η αποφασιστική παρέμβασή του, όμως, στο ψυχαναλυτικό γίγνεσθαι ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με τη μορφή ενός εβδομαδιαίου σεμιναρίου, το οποίο έγινε πόλος κατάρτισης και συσπείρωσης για πολλές γενιές ψυχαναλυτών. Το 1964, απαντώντας στον εξοβελισμό του από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία, ο Λακάν ίδρυσε τη Φροϊδική Σχολή των Παρισίων (1964-1980), η ακτινοβολία της οποίας ξεπέρασε κατά πολύ τα γαλλικά σύνορα. Η τελευταία θεσμική πρωτοβουλία του, η Σχολή του Φροϊδικού Αιτίου (1981), έμελλε να γίνει το όχημα για τη διάδοση του λακανικού προσανατολισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1966 ο Λακάν συγκέντρωσε σε έναν ογκώδη τόμο τα "Γραπτά" κείμενα του. Το 2001 κυκλοφόρησαν τα "Άλλα γραπτά" που περιλαμβάνουν όλα τα μεταγενέστερα κείμενα. Η σταδιακή έκδοση του σεμιναρίου ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70 σε μεταγραφή του Ζακ-Αλέν Μιλέρ, και συνεχίζεται έως σήμερα.
We use cookies to enhance your experience. By clicking "Accept All Cookies," you agree to the use of all cookies on our website.