ΒιβλίοΟι στερεότυπες εκφράσεις και η διδακτική της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας
Άννα Αναστασιάδη - Συμεωνίδη
Αγγελική Ευθυμίου
Επιμέλεια: Σπύρος Α. Μοσχονάς
Ευθύνη Σειράς: Σπύρος Μοσχονάς
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2006
σ. 130
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-1695-7
Θεωρητικές Επιστήμες: Γλωσσολογία
Ονομασία Υποσειράς: Ελληνική Γλώσσα: Θεωρία και Διδακτική
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 8.66€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 12-03-2010)
Περίληψη:
Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι οι στερεότυπες εκφράσεις της νέας ελληνικής και η διδακτική τους σε αλλόγλωσσους μαθητές.
Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται ορισμοί και ταξινομήσεις των στερεότυπων εκφράσεων και διαχωρίζονται από τα πολυλεκτικά σύνθετα και τις ελεύθερες ακολουθίες λέξεων. Παρουσιάζονται οι γραμματικοί περιορισμοί (π.χ. στους δυνατούς μετασχηματισμούς) που ισχύουν στις στερεότυπες εκφράσεις και περγράφονται λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά τους (π.χ. ο βαθμός συνθετικότηταςτης σημασίας). Επιπλέον, αναλύονται οι τρεις κύριοι λόγοι που είναι δυνατό να μετριάσουν τη σταθερότητα των στερεότυπων εκφράσεων, δηλαδή η ύπαρξη ποικιλιών, το φαινόμενο της αποπαγίωσης και η παρετυμολογία. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο θέμα της λεξικογραφικής πραγμάτευσης των στερεότυπων εκφράσεων. Η δεύτερη ενότητα αφορά τη διδακτική των εκφράσεων. Παρουσιάζονται συνοπτικά ψυχογλωσσολογικά μοντέλα που ερμηνεύουν τις στρατηγικές μάθησης τις οποίες χρησιμοποιούν οι διδασκόμενοι όσον αφορά τις στερεότυπες εκφράσεις, και γίνεται αναφορά σε εργασίες αντιπαραβολικής ανάλυσης στερεότυπων εκφράσεων των γλωσσών του βαλκανικού χώρου. Οι συγγραφείς, τέλος, αφού εντοπίσουν ορισμένες δυσκολίες που είναι πιθανό να συναντήσουν οι διδάσκοντες κατά τη διδασκαλία των στερεότυπων εκφράσεων, προτείνουν δομικές και επικοινωνιακές ασκήσεις.
Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι οι στερεότυπες εκφράσεις της νέας ελληνικής και η διδακτική τους σε αλλόγλωσσους μαθητές.
Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται ορισμοί και ταξινομήσεις των στερεότυπων εκφράσεων και διαχωρίζονται από τα πολυλεκτικά σύνθετα και τις ελεύθερες ακολουθίες λέξεων. Παρουσιάζονται οι γραμματικοί περιορισμοί (π.χ. στους δυνατούς μετασχηματισμούς) που ισχύουν στις στερεότυπες εκφράσεις και περγράφονται λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά τους (π.χ. ο βαθμός συνθετικότηταςτης σημασίας). Επιπλέον, αναλύονται οι τρεις κύριοι λόγοι που είναι δυνατό να μετριάσουν τη σταθερότητα των στερεότυπων εκφράσεων, δηλαδή η ύπαρξη ποικιλιών, το φαινόμενο της αποπαγίωσης και η παρετυμολογία. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο θέμα της λεξικογραφικής πραγμάτευσης των στερεότυπων εκφράσεων. Η δεύτερη ενότητα αφορά τη διδακτική των εκφράσεων. Παρουσιάζονται συνοπτικά ψυχογλωσσολογικά μοντέλα που ερμηνεύουν τις στρατηγικές μάθησης τις οποίες χρησιμοποιούν οι διδασκόμενοι όσον αφορά τις στερεότυπες εκφράσεις, και γίνεται αναφορά σε εργασίες αντιπαραβολικής ανάλυσης στερεότυπων εκφράσεων των γλωσσών του βαλκανικού χώρου. Οι συγγραφείς, τέλος, αφού εντοπίσουν ορισμένες δυσκολίες που είναι πιθανό να συναντήσουν οι διδάσκοντες κατά τη διδασκαλία των στερεότυπων εκφράσεων, προτείνουν δομικές και επικοινωνιακές ασκήσεις.
