Βιβλίο
Ελένη Γιαννακάκη
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2016
σ. 198
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-6678-5
Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία
Ονομασία Υποσειράς: Πεζογραφία
Α/Α Βιβλίου στην Υποσειρά: 379
Κυκλοφορεί
Τιμή: 9.70€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 21-03-2016)
Σκούρο γκρι, σχεδόν μαύρο
Ελένη Γιαννακάκη
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2016
σ. 198
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-6678-5
Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία
Ονομασία Υποσειράς: Πεζογραφία
Α/Α Βιβλίου στην Υποσειρά: 379
Κυκλοφορεί
Τιμή: 9.70€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 21-03-2016)
Περίληψη:
"Σιχαίνοµαι τα γερασµένα χέρια. Τα χέρια πιο πολύ από άλλα µέρη του σώµατος. Φυσικά και το πρόσωπο, δε λέω, το δέρµα του προσώπου, του λαιµού κυρίως, ναι, του λαιµού, που έτσι, µε την παραµικρή κίνηση, στρίβει και µαζεύεται σαν να ’χει ξεκολλήσει απ’ το κρέας και τα κόκαλα. Αλλά µε τα χέρια είναι αλλιώς. Γιατί τα χέρια είναι κάτι σαν... πώς να το πω;, σαν... σαν τις κεραίες, σαν γέφυρες είναι που σε φέρνουνε πιο κοντά µε όλα γύρω σου, ανθρώπους και πράγµατα. Να, τα χέρια σ’ αγγίζουνε, σε χαιρετούν, σ’ αγκαλιάζουν, σε χαϊδεύουνε ή και σε δέρνουν. Τα χέρια σού µιλούνε ακόµη κι όταν το στόµα είναι κλειστό".
Ένα µυθιστόρηµα για τα γερατειά σε µια κοινωνία που, εµµονικά προσηλωµένη στη φαντασίωση της αιώνιας νεότητας και της αισθητικής της, αντιµετωπίζει τους γέρους σαν τους καινούριους παρίες.
"Σιχαίνοµαι τα γερασµένα χέρια. Τα χέρια πιο πολύ από άλλα µέρη του σώµατος. Φυσικά και το πρόσωπο, δε λέω, το δέρµα του προσώπου, του λαιµού κυρίως, ναι, του λαιµού, που έτσι, µε την παραµικρή κίνηση, στρίβει και µαζεύεται σαν να ’χει ξεκολλήσει απ’ το κρέας και τα κόκαλα. Αλλά µε τα χέρια είναι αλλιώς. Γιατί τα χέρια είναι κάτι σαν... πώς να το πω;, σαν... σαν τις κεραίες, σαν γέφυρες είναι που σε φέρνουνε πιο κοντά µε όλα γύρω σου, ανθρώπους και πράγµατα. Να, τα χέρια σ’ αγγίζουνε, σε χαιρετούν, σ’ αγκαλιάζουν, σε χαϊδεύουνε ή και σε δέρνουν. Τα χέρια σού µιλούνε ακόµη κι όταν το στόµα είναι κλειστό".
Ένα µυθιστόρηµα για τα γερατειά σε µια κοινωνία που, εµµονικά προσηλωµένη στη φαντασίωση της αιώνιας νεότητας και της αισθητικής της, αντιµετωπίζει τους γέρους σαν τους καινούριους παρίες.
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
Μαρία Τοπάλη | Λόγια και σώματα γυναικών στο προσκήνιο | "Η Καθημερινή" | 11/2/2017 |
"Πατριάρχης Φώτιος" | Σκούρο γκρι σχεδόν μαύρο: Η αγωνία των γηρατειών | www.in2life.gr | 2/8/2016 |
Ευγενία Μπογιάνου | Αχ, αυτός ο φόβος | "Η Αυγή" | 5/7/2016 |
Ελένη Παπαργυρίου | Δύο αποχρώσεις του γκρι | "Εφημερίδα των Συντακτών" | 6/5/2016 |
Φίλιππος Φιλίππου | Σκούρο γκρι, σχεδόν μαύρο | diastixo.gr | 25/4/2016 |
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου | Άφοβο βλέμμα στο χάος της ύπαρξης | "Το Βήμα"/ "Βιβλία" | 10/4/2016 |
Κώστας Κατσουλάρης | Λίγο πριν πέσει το σκοτάδι | www.bookpress.gr | 6/4/2016 |
Μανώλης Πιμπλής | Ενοχλητικές αλήθειες, έντεχνες αποσιωπήσεις | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 2/4/2016 |
Μικέλα Χαρτουλάρη | «Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες οδεύουν προς ένα μοντέλο Καιάδα» | "Εφημερίδα των Συντακτών" | 18/3/2016 |