ΤΙΤΛΟΣ

Η τρίτη συλλογή του Νίκου Παπάνα αποτελείται από 14 σονέτα. Μερικά από αυτά είναι σε παραδοσιακή μορφή και συνδιαλέγονται με προγενέστερα της λογοτεχνίας μας. Τα περισσότερα, όμως, ανανεώνουν το είδος του σονέτου: διατηρούν την αρχιτεκτονική του, αλλά χρησιμοποιούν ελεύθερο στίχο και γλώσσα πιο σύγχρονη. Η συλλογή παραμένει πιστή στ’ αγαπημένα θέματα του έρωτα και της ποίησης. Ο πρώτος τείνει να μένει ανεκπλήρωτος, δημιουργώντας ισχυρούς κραδασμούς στο ποιητικό σώμα. Επιπλέον, ο ποιητής στοχάζεται για τη φύση του έρωτα, επισημαίνοντας ότι είναι «αιώνια προσωρινός» και τρέφεται από την απουσία. Η δεύτερη επιχειρεί, αντλώντας δροσιά και από τα νάματα της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής παράδοσης, να μας παρηγορήσει. Η γραφή παραμένει πρωτότυπη, με υποβλητικές εικόνες και απροσδόκητους συνδυασμούς λέξεων. Υπάρχει ισορροπία λυρισμού, δραματικότητας και ολοκληρωμένης μορφής.